Strasznie mi się skojażyło z jednym z dowcipów (aż go wyszukałem w sieci):
- Panie doktorze, proszę mi powiedzieć, ile będę żył?
- Ile ma pan lat?
- Trzydzieści pięć.
- Pije pan?
- Nie.
- Pali pan?
- Nie.
- A kobitki pan używa?
- Nie.
- Panie, to po diabła chcesz pan jeszcze dłużej żyć?!

Ostatnio jestem na fali przygodówek 2d w związku z czym znów zaśmiewam się z trzech części Monkey Island i ekscytuję Broken Sword'em.
Przeglądając rosyjskie fora dyskusyjne znalazłem ciekawy temat.

Przenosząc go chciałbym wyjaśnić, że chodzi o podzielenie się najlepszymi, najśmieśnieszymi cytatami z gier i filmów, książek. Chcę jednak wyjaśnić, że nie chodzi o zbiór aforyzmów. Mam raczej na myśli cytaty śmieszne, ciekawe, znane, kultowe itp. Ew. dialogi.

Jak nie - skasujcie.

Tak (chociaż rymy okropne). A także to:
Bąk
Siadł bąk na strąk,
spadł strąk na pąk,
pękł pąk, pękł strąk,
a bąk się zląkł.

to:

Dzięcioł
Czarny dzięcioł z chęcią pień ciął.

i to:

Goryl
Turlał goryl po Urlach kolorowe korale,
rudy góral kartofle tarł na tarce wytrwale.
Gdy spotkali się, góral tarł, a goryl turlał,
choć sensu nie było w tym wcale.

Wiersz to NIE JEST ocena jakości. Na bycie wierszem nie trzeba sobie zapracować mądrymi słowami.

Relatywizm opiera się na kwestionowaniu obiektwnego charakteru *wartości*. Słowa nie są wartościami. Są z założenia zdefiniowane.

Czekam na coś konkretnego, z prac o Społeczeństwie Informacyjnym nie wyniki w tej kwestii nic. Chyba, że coś przegapiałem - dlatego proszę o namiary.

Czy to nie słodkie, że każdy ma zawsze taki problem?

Więc jaka jest jego istota, jeśli nie rymy?

Mogę coś więcej poprosić? Chętnie poczytam na ten temat.

Był, dopóki nie wypowiedziałeś go na forum.

Rozumiem, że nie rozumiesz? Nie podważam wartości poezji Różewicza. Nie dlatego uważam, że to nie są wiersze, bo są słabe. To nie są wiersze, bo się nie rymują. To jest poezja, liryka. Ew. wiersze białe. Ale nie wiersze.

definicja (słownik wyrazów obcych)
(fr. définition z łc. definitio ‘określenie, objaśnienie’)
1. objaśnienie znaczenia wyrazu, sprecyzowanie jego treści umożliwiające poprawne wykorzystanie.
2. praw. d. legalna - przyjęte w ustawodawstwie znaczenie pewnych słów stosowanych przy sporządzaniu aktów prawnych.
3. log. d. realna - ścisłe, jednoznaczne określenie terminu i jego cech charakterystycznych, składa się z zobacz definiendum i zobacz definiens.

O czym tu dyskutować? Mogę to udowodnić.

Nie. Tak jak Andersen nie pisał bajek, a Kaczmarski nie śpiewał piosene.

Cały czas próbuję wam powiedzieć, że wiersz=rymowanka, bo wiersz to nic innego jak tekst, który się rymuje.

Odróżnijcie wiersz od liryki.

W końcu "Paweł i Gaweł" to też jest wiersz.

Genialnie. Wyszła dzisiaj wersja pod linuksa.

Q: Will Skype for Linux beta be made available as open source code?
A: No.

Oczywiście kiedy tylko autorowi zacznie się opłacać wprowadzenie reklam, albo opłat natychmiast to zrobi. A w każdym razie nikt nie będzie mógł go powstrzymać.

Dlatego właśnie wolę jabber, mimo, że to wciąż stary dobry tekst.

Klasa sama w sobie. Tylko tyle jestem w stanie narazie powiedzieć.

Nadal nie rozumiem.

Moja fajność nie ma tu nic do rzeczy. Psy Pawłowa nie reagowały na światło, bo było fajne.

To jedyne co masz do powiedzenia, czy przyszedłeś bo chciałeś coś napisać, ale zapomniałeś kiedy mnie zobaczyłeś?

Inaczej - jak masz dużo wyobraźni możesz wierzyć, że 2+2=5. Ba! Możesz to nawet widzieć. (słynne Orwell'owskie dwójmyślenie). Jednak nie zmieni to rzeczywistości i stanu faktycznego (chyba, że jesteśm zwolennikami filozofii NewAge =) )

Odrobine dziwne rozumowania - to tak jakby powiedzieć, że "z mojego punktu widzenia 2+2 to 5.
Tekst ma kilka "sformalizowanych" zasad, które musi spełniać, żeby być wierszem i jak je spełnia nie ma wątpliwości czy to wiersz czy nie.

Ty nie - językoznawca tak. Wiersz to byłby napewno, bowiem wiersz jest to rodzaj mowy podzielony na wersy i rymujący się. Natomiast na pewno nie byłaby to liryka.

Zresztą widzę na tym forum (i nie tylko) tendencję do używania wielkich słów (której sam padam ofiarą), żeby wiersz wyglądał na "mądry". Stanisław Staszewski pisał gwarą warszawską i nikt mu tego nie zarzuca jako wady.

Więc jak tu znaleźć siebie? =)

Mam nazwiska osób, które są poparciem owych 10-ciu lat =)

Może zabrzmi to groteskowo, ale:
(...)Starsi koledzy dali chlopakowi jedna ze swoich zapasowych gitar. Przedtem jednak odpieli z niej wszystkie struny oprocz najnizszej - basowej. I powiedzieli mu tak:
Ucz sie, mlody. Sluchaj, jak my gramy i staraj sie na tej jednej strunie utrzymac rytm. Pum.Pum.Pam.
Jesli zechcesz, to ja czasami docisnij palcem do gryfu i sluchaj, jak zmienia sie dzwiek w zaleznosci od tego na ktorym progu naciskasz. Sluchaj, czy nowy dzwiek twojej struny pasuje do naszej melodii.
I stale trzymaj rytm! Pum.Pum.Pam
Jesli dzwiek nie bedzie pasowal, przesun palec w gore, albo w dol - na inny prog - az znajdziesz wlasciwe brzmienie.
Stale trzymaj rytm - Pum.Pum.Pam. - i szukaj wlasciwego tonu.
Kiedy zostaniesz mistrzem tej jednej struny, mlody, kiedy bedziesz potrafil na niej wygrywac cale melodie, improwizowac, kiedy zaczniesz grac wlasne solowki, wowczas dodamy ci druga strune. A potem kolejno pozostale.
***
Latynosi graja na gitarach inaczej niz my. Tam nie ma chwytow - stalych ukladow palcow. Tam kazda struna jest traktowana indywidualnie. Na kazdej osobno mozna wygrywac skomplikowane melodie. A na szesciu strunach razem?
Na szesciu, a czasami nawet na dwunastu strunach, gra sie tak, jak na kilku indywidualnych instrumentach.
Gitara pod palcami mistrza potrafi spiewac na kilka glosow.
Ale w tym celu trzeba zaczynac od nauki spiewania na jednej strunie. Na jednej, za to pelnym glosem. Pum.Pum.Pam.(...)

http://ccc.art.pl/blog/blogs.php3?id=5309

Powie m jedno - widziałem na własne oczy, co prawda nie tą sytuację, jednak bardzo podobną, kiedy byłem na wymianie w Hiszpani. Może stąd moja wiara.

Możesz wziąć gitarę i uczyć się grać od początku ucząc się jak ją trzymać (metodą prób i błędów), jak i co naciskać, jak bić etc. Prognozuję dziesięć lat nauki po której zostajesz wirtuozem.
Możesz wziąć gitarę i uczyć się grać od początku patrząc się jak trzymają ją inni, jak i co naciskają, jak biją etc. Wirtuozem zostajesz i chociaż twoja muzyka nie wyraża tylko ciebie (co ma miejsce, kiedy uczysz się sam od podstaw), to jest bardzo ciekawa, bo łączy się w niej twój styl a także style tych których poznałeś. Problem polega na właściwym dobraniu proporcji: ja - inni.

Dla mnie były i wciąż są. W dalszym ciągu jest to dla mnie świat, który dopiero uchylił drzwi.

Nie sądzę, żeby to był zbyt dobry pomysł. Chociażby z dlatego, że nie ma sensu po raz kolejny wymyślać koła.

Zresztą jaki jest najlepszy sposób na naukę języka obcego? Mówienie i _słuchanie_.

Nie mam z nim nic wspólnego
Poprostu wszedłem na bloga ze strony głównej blog.pl.

Mi się to właśnie, mówiąc szczerze podoba, chociaż ciężko się to czyta. Kiedyś mi polonistka powiedziała, że zanim napiszę co myślę zdążę sobie trzy razy zaprzeczyć i dwa razy zgodzić się ze sobą. Może coś w tym jest? =)

Wiem. Niestety - to przez tego Wysockiego i Kaczmarskiego. Słuchając ich dzień w dzień BARDZO trudno wyskoczyć z tego rytmu. Niestety.

Pomyślę. Powoli wracam do Bajora, może..

W moim świecie marzeń wszystko może się zdarzyć

Biegnę, już lecę, pod chmury się wzbijam
Zaraz do słońca przebiję się
Czuję ten żar, koszulę odpinam
Naraz upadam, coś poszło źle

Mokrą posadzkę czuję pod stopami
Tuż obok w wodzie słońca odbicie
Widzę, i zaraz odpływam z falami
Horyzont oglądam, wy nie zobaczycie

Z nienacka wyłania się potwór do smoka
Podobny, mający rozmiary zbliżone
Ja cieszę się, widzę go, mojego oka
Nie draśnie, bo wszystko to jest wymarzone

Napisane dla kogoś posiadającego bloga "http://m-rcin.blog.pl/komentarze/index.php?nid=7377318". A raczej - zainspirowane tematem pracy domowej owego kogoś.

A ja radzę skupić się nad rymami i rytmem, bowiem jest to to co powinno się w wierszach poddawać ocenie. Treść to sprawa autora, może nas poruszyć lub nie, natomiast do rymów można podać "konkretne zarzuty".

Wybacz, ale samo sobie życzyła oceny. Pierwszy raz umieszczając wiersz w tym dziale, drugi - poprzez tekst pod wierszem.