przy dźwiękach zdartej
piosenki
i blasku świec znajomym
przyjaźnię się ze łzami
z
nudów
wącham to
czego nie ma
udaję jej
głos
aksamitny
płaczę razem
z wiolonczelą
jak wtedy
skulona na ziemi
pod smutnym okiem
mroku
i ręką
przyjaciół
Efff... Wspomnienia...
To jest dobre -
i Ty o tym wiesz...! Prawdziwość zawsze jest tak melancholijnie
nadziejna... Powtórzę się - ja śpię w jego koszuli, Ty czujesz jego
zapach...
Niech Ci będzie nadziejnie i skrzydlato - bo świat jest
piękny...! Nie ważne, że nie zawsze dobry, że często bolesny - piękny
jest i tak...!
"Show me heaven" - to właśnie robisz...
Wyzwalasz moje wspomnienia - niekoniecznie te dobre, ale wiecznie i
niezmiennie prawdziwe i ubogacające mnie...
świetny wiersz. gdy sie go czyta to czuje
się coś hmmm... nie wiem jak to opiasać.
mam nadzieję, że zamieści tu
jeszcze nie jeden swój wiersz.
pozdrawiam i życzę weny
nom, przymierzam sie jeszcze do jednego
czxy dwoch..(:
no ale jak narazie chyba tez nie mozesz narzekac na ilosc
moich wierszy tu ;P
(chyba ze na ich nadmiar^^)
no fakt, zwłaszcza, że większość jest na
prawdę dobra ^^. tyle, ze ostatnio jakoś tu malo nowych wierszy
*_*
Nie mam slow.... [z
podziwu]
Pozwol, ze nie skomentuje, tylko przeczytam go jeszcze raz...
Nie potrafie opisac czegos tak pieknego...
to jest cudne...
Powered by Invision Power Board (Trial)(http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)