Drukowana wersja tematu

Napisany przez: Mellisa 03.01.2004 16:48

ekhem..
slowo wstepu...
Ostatnimi czasy zarzucano mi pisanie schematycznie i zbyt poukladane...
postanowilam napisac cos, co temu zaprzecza...
______________________________

dzieckiem na zawsze,
chociażby bożym
w umyśle
i w sercu
będę niemowlęciem
doświadczenia...

schody do dna dorosłości
w kierunku lat
A na nich lalki,
Podobne do ludzi,
Bawią się w dojrzałość...

I znowu uderzę głową w mur
z dziecinnych klocków
białej bezradności...

Napisany przez: Myśka 03.01.2004 16:56

Genijalne:) naprawdę mi się spodobało.

Napisany przez: Mellisa 03.01.2004 19:23

tak, to prawda...
dawno niczego nie dawałam...
(nio oprocz tego ostatniego)

i powiem Wam, ze strasznie sie przejelam tymi komentarzami o mojej zbytniej schematycznosci i poukladaniu...
naprawde....
po nocach snily mi sie anafory
Morn, to przez Ciebie... !! ^^
wredna małpo...

nie wiem czemu się czepiacie muru... =)
przeciez on ma powiazanie z tymi klockami i jeszcze z przyslowiem...
rozumiem, ze banalny i oklepany, ale czy cale dzieciece zycie takie nie jest?

A ludzie mysla, ze sa niewiadomo jak dorosli, kiedy jeszcze maja, tak zwane, mleko pod nosem... ^__^
a ja wrecz przeciwnie...
wlasnie ostatnio nad tym sie zastanawialam...

Dzieki Myszeńko
i dzieki Morna... (zadnych aluzji do Ciebie, jako jednostki, nie bylo )

pozdrawiam
buziaczki =*

Napisany przez: Mellisa 03.01.2004 19:29

Napisany przez: Mara 03.01.2004 20:33

Hmm... nawet fajny wiersz dobre metafory. Oryginalny, interesujacy. Skłaniający do myślenia. Świetnie

Napisany przez: Egwadien 03.01.2004 21:13

To to co masz na blogu, prafda?

ja powiem od razu. ten ostatni (poukladany) bardziej do mnie trafil.
Choć i ten ma ciekawą treść. . .



i... starsznie mi się podoba niemowlęcie doświadczenia...

Napisany przez: Mellisa 03.01.2004 21:32

Tak, to prawda...
mam na blogu fragment tego wiersza, bo to jest 'problem' ktory mnie ostatnio nurtuje...
sztuczna doroslosc
doroslosc na sile...
nawet male dzieci coraz mniej maja w sobie tej pieknej dziecinnosci...

a ja chce byc dziecinna jak najdluzej...
jeszcze teraz moge bawic sie w sniegu, spac z misiem, bac sie ciemnosci, tanczyc w deszczu...
i chce jak najdluzej byc taka...

ech...
czy ktos mnie rozumie?

Napisany przez: Myśka 03.01.2004 21:39

Ojej.
Ja cię rozumiem, Mell=/ W te wakacje tak miałam. Za wszelko cene cofałam sie przed sądnymi decyzjami, cało to paradoksalno dorosłościo. Chciałam byc wolna od obowiozkow, cieszyc sie drobnostkami, kazdym usmiechem i promykiem slonca.
Przestalam o tym myslec, zaczelam dzialac=)

Napisany przez: Egwadien 03.01.2004 22:02

bać się ciemności będę zawsze. Spać z misiem... nie wiem czy zawsze... może z innym Misiem, ale obecnie musze sie do czegos przytulic, zeby zasnac.
Kiedys chcialam byc dorosla... teraz, gdy jesteb coraz bliżej tej dorosłości, najchętniej odwróciłabym się do niej plecami i pobiegła w przeciwna strone...

Napisany przez: Brenda 03.01.2004 23:14

ojaa...

1 mi sie tak srednio podoba, ale 2 i 3 zwrotka.. piekne sa.. jejkus.. jeden z najlepszych wierszy, jakie czytałam, naprawde.. popłakałam sie prawie.. wiersz bardzo mi bliski.. taki prawdziwy.. swietne metafory..

Napisany przez: Potti 03.01.2004 23:56

naprawdę dobry wiersz. ale też się w niego nie wczułam. ostatnio mało jest poezji, w którą udaje mi się wczuć tutaj.. ale ja wiem, że Ty potrafisz napisać tak, żeby zagrać wszystkim na emocjach. zrób to.

i nie bój się tego, że jesteś szablonowa. poprostu pisz jak czujesz, tak czy siak, kiedyś wyciśniesz z tego więcej pochwał. niż z pisania jak Ci ktoś podyktował.

Napisany przez: Kira 04.01.2004 13:12

hm.

nie powiem, że to dobry lub zły wiersz. bo tego nie wiem, nie jestem specjalistą w kwestii poezji, mogę po prostu powiedzieć czy mi się podoba, mogę opowiedzieć o swoich odczuciach i wrażeniach.

więc znowu mi tu czegoś brakuje. i widzę czego. prostoty. wiersz wydaje mi się taki jakiś.. patetyczny, napuszony.. a ja bym chciała umiaru, ale jednocześnie wyrazistości.. chciałabym aby wiersz był naturalny, ale nie pretensjonalny.. nie lubię takich wydumanych.. wiem, że to trudne, ale coz.. pisanie jest trudne.

Napisany przez: Sihaja 06.01.2004 20:50

Wiersz ładny, Mell Powiedziałabym nawet: bardzo. Ale nie do końca go czuję...