Katon - dzięki. Czuję się męsko. Lubię Conrada ;P

Żeromskiego lubię opowiadania. Natomiast przez "Przedwiośnie" nie przebrnęłam, mówię z czystym sumieniem. "Syzyfowe..." mogły być.

Ale to własnie Syzyowe były do bani, co za nuda... "Przedwiosnie" było znacznie ciekawsze, krew, przemoc, Rewolucja pełny bajer=)

Hmmm... polecam ''Łowcy Wilków'' niestety nie pamiętam autorstwa, oraz 7 wtajemniczenie E. niziurskiego.

jedyna książka z którą mam styczność to historia powszechna wiek XVI-XVIII. kiepska fabuła i za dużo bohaterów.

i jestem literacko zachłyśnięta Wielkimi Klasykami, m.in. Marquezem :]

A jaki tam z niego klasyk? Już się dziadyga na Parnas pcha? A niechże chociaż umrze najpierw, fidelowy sługus.

Marquez klasyk. Marquez Noblista ;P Marquez ciekawy.

,,Pomniejsze bóstwa" T. Pratchetta - książka zdecydowanie nie dla księży bez poczucia humoru. Uważana za jedną z najlepszych z cyklu Świata Dysku, zabawna i dająca do myślenia zarazem. I, niestety, w wielu miejscach prawdziwa. Ale ze szczęśliwym zakończeniem.
Poza tym, przekleństwa rzucane przez Wielkiego Boga Oma to prawdziwe perełki (np. ,,Niech ręka ci uschnie i odpadnie!" czy moje ulubione ,,Wij się na ostrzach potępienia!").

ja tam do Marqueza potrzebowałam cierpliwości i za drugim razem udało mi się go polubić. ale właściwie nie wiem jakby to było, gdyby nie moje nagłe uczucie do latynoskich klimatów, bo wcześniej mnie przytłaczały. ale chyba już kiedyś o tym mówiłam.

a ostatnio zbyt dużo cierpliwości do czytania nie mam, brnę przez dość wciągający ''Cień wiatru'', ale nie na tyle, żeby przeczytać więcej niż kilkanaście stron kiedy wieczorem oczy mi się zamykają, a wcześniej jakoś nie mogę się zebrać.

A ja ostatnio nie mam szczęścia do książek. Co wezmę, to mi się nie podoba.
Primo: "Róża Selerbergu" (czy jakoś tak). Jakoś nie pociąga mnie ten styl, choć przyznam, że niektóre opowiadanka błyskotliwe i całkiem niezłe, ale część taka... naiwna, że aż zęby bolą. Ja wiem, że to taki styl, ale to ani nie jest Pratchett ani jakaś literatura z ambicjami skomplikowanych odniesień. Ciut grafomańskie, nie bardzo interesujące, miejscami zabawne.
"Szatanskie włosy" Mastertona odrzuciłam po dwudziestu stronach, przy których myślałam, że jasny szlag mnie trafi. Styl infantylny, fabuła jak z "Kręgu ciemności", który czytywałam dziecięciem będąc, bohaterka jak z harlequina. Matko. Nie, nie, nie.

'słownik włoski-polski, polsko-włoski + gramatyka'. to jest dopiero kochana książka, och ach :]

Właściwie nie tak ostatnio (bo jakieś dwa lata temu), ale zostawiła niezatarte wrażenie... "Szerszeń" - Ethel Lilian Voynich.
Niektórzy mogą potraktować to jako antykatolicką krucjatę (trochę oksymoroniczne). Rzeczywiście jest tu ostra krytyka władz kościelnych, ale też historyczne tło, walka przeciw okupantowi, miłość - nie relacja kobieta-mężczyzna (chociaż jak się ktoś uprze, to i to się znajdzie; ale raczej na gruncie przyjaźni), a ojciec-syn i ogromna dawka emocji (okrutne przedstawienia kuglarskie!). Dla niektórych może zbyt dużo patosu, ale mimo wszystko...
I bardzo zapadający w pamięć cytat: W "Szerszeniu" w symbolicznym pojedynku z Bogiem zwyciężą Człowiek.
Polecam, polecam (niczym allegrowicz).

a Biblionetką ktoś się bawi? Najpierw ocenia się książki, a potem system poleca nam inne. odkrywam niedawno i powiem, że całkiem niezłe ma toto wyczucie polecił mi 12 sztuk Szekspira i pięć tomików Herberta

A ostatnio czytałamSmażone zielone pomidory Fannie Flagg i powiem, że miło się czyta. Krótkie epizody, raz widziane w formie wspomnień pensjonariuszki domu spokojnej starości, raz w formie retrospekcji. Opowieść o życiu w latach 30, 40 i 50 w małej wiosce w Alabamie. Sympatyczne.

A oprócz tego Sezony teatralne. Szkice Marty Fik. Przegląd ważniejszych wątków przewijających się w polskim światku teatru lat 70. Też sympatycznie.

Właśnei czytam ksiażkę Martyny Wojciechowskiej "Przesunąć horyzont" i musze Wam powiedzieć, ze to bardzo ciekawa pozycja. Przedw wszystkim jest tam mnóstwo pięknych zdjęć panoramy Mount Everestu i okolic. Ciekawie opisana jest cała wyprwa. Z takim luzem, można poznać przygotowania do wyprawy od kuchni. Można wyczuć, ze Wojciechowska nie jest wykwalifikowaną pisarką. Czytając tą książkę można się poczuć jak osoba, której stara kumpela opowiada ci o swojej wyprawie. Na początku się bałem, ze jest to typowo komercyjna nastawiona na zysk, ale teraz uważam, że Martyna po prostu chciała podzielić się z innymi swoimi odczuciami i przeżyciami.

Bierzesz udział w olimpiadzie teatrologicznej?

***

A ja ostatnio czytałam "Anne In w grobowcach świata" Olgi Tokarczuk.
Bardzo mnie się podobała, może nie tak jak "Prawiek i inne czasy" tej samej autorki, ale też pozycja warta przyjrzenia się jej.
W skrócie - opowiada o historii Inany, bogini, która zeszła do podziemi słysząc wezwanie swojej siostry.
Wszystko to jest przełożone na realia współczesne, napisane bardzo specyficznym językiem. Szybko się czyta, co nie ujmuje jej na wartości.

Poza tym zaczęłam czytać "Ojcobójców" Piotra Gruszczyńskiego. Nie jest to w zaden sposób świeża książka, ale dopiero teraz mi się udało do niej zabrać.
Opisuje i analizuje, ale bardzo bogatym jezykiem i w spodób nie sycho analityczny, ale naprawdę ciekawy pokolenie "Mlodych zdolniejszych" w teatrze polskim.
Zaczyna się to od Krystiana Lupy, który był profesorem wszystkich uznawanych za przynależących do tego pokolenia.

I dostałam na gwiazdkę "Norwegian Wood" Haruki Murakamiego, ale zanim ja go przeczytam to hoho będę już miała wnuki i dzieci. Bo teraz tyle czasu, ze aż nic.
Ktoś czytał/ słyszał?

I niedługo się zabieram za "Warunek" Eustachego Rylskiego.
wsio.

Ten post był edytowany przez Sayaka: 03.01.2007 00:55

Cześć Sayaka, albo Cię dawno nie było, albo coś przegapiłam =))

sorry, musiałam.

A tak wpadłam przed spaniem

Sayaka: a owszem i nawet mamy już wyniki. Ty też?

Mhm.
A o kim pisałaś w pracy?

O Konradzie Swinarskim, wiesz, Wyzwolenie, Klątwa i Sędziowie, Hamlet etc i chyba nie poszło mi źle, 60/60

No, to chyba faktycznie nie poszło Ci źle. U nas w szkole wszyscy przeszli, ale maksa to ja nie wiem, czy ktos mial. Nie mamy tej punktacji, znamy tylko wyniki generalne. Ale cieszę się
A brałaś już udział rok temu?

ja wysyłałam maila do komitetu okręgowego, bo długo nie było wyników (tzn. obiecywali, że będą przed świętami), to mi napisali, że przeszliśmy wszyscy, a ja miałam maksa fajnie.
yhm, pisałam. doszłam do ustnych, w zasadzie po najmniejszej linii oporu (zawsze miałam punktów na styk), ale tam poległam na powojennym dramacie europejskim.

mhm i c.
ja się cieszę, że biorę udział w tej olimpiadzie, bo chociaż przestałam się obijać.
no ni, powodzenia w każdym bądź razie i być może do zobaczenia

"Ojciec Chrzestny"
przeczytałam jakis czas temu, teraz sciagam film
chce miec faceta gangstera ;]

Może to dziwne, ale książka mnie bardziej zachwyciła aniżeli film. Cieszę się, że najpierw przeczytałem, a dopiero później oglądałem. Wiele smaczków zostało pominiętych w ekranizacji.

Ja Ci k..... dam... =P