w ogole to mialam dzien filmowy sie okazuje :D moglam poczekac do pojscia spac z pisaniem recenzji
widzielismy dzis jeszcze

piotrus i wilk
no to jest kawał dobrej animacji! choć przy okazji oglądania niekończących się napisów końcowych wywiązała się dyskusja, jak to oskara dostają animacje, w których za każdy kadr odpowiedzialny jest cały sztab pracowników, a nie dostała go katedra, zrobiona prawie przez samego bagińskiego.

death at a funeral
hihi jako fance six feet under ten film wydał się głównie pastiszem tegoż, ale wszyscy się śmiali, więc chyba nie jest ze mną aż tak źle.

dancer in the dark
now that's a disturbing movie. uwaga, będzie herezja: wolałam bjork jak grała, niż jak śpiewała. a już w ogóle, jak cast starało się śpiewać w jej poetyce... nie, nie. ale film znakomity.

Ten post był edytowany przez em: 06.09.2008 01:46

kadrów może i było trochę fajnych, ale poza tym, jak już pewnie pisałam, niekoniecznie się zachwycam i w dodatku nie mam pojęcia czym bym mogła. sama historia Joy Division (co więcej opowiedziana z perspektywy żony, ratunku!) wydaje mi się akurat na tyle interesująca, żeby przyciągnąć całą smutną młodzież, która woli w paski niż w kratkę. aktorstwo też raczej poprawne niż coś więcej. a jak daleko poszukali sobie Curtisa, aż w "24 Hour Party People"
i tak dalej, a żadnych dodatkowych zalet nie stwierdziłam. pozostanę raczej przy tym, że świetne to były "Velvet Goldmine" i "I'm Not There".

oglądałam kiedyś na TV4 i tylko to mnie uratowało od totalnego zapłakania. w sensie 10 minut filmu, 5 minut reklam, 10 minut filmu, 5 minut reklam...

Ja na szczescie ten film widziałam wczesniej w wersji bezreklamowej... ale pamietam ze gdy puscili na tv4 tez ogladałam... i załamał mnie lektor w partiach spiewanych...

ja miałam napisy. całe szczęście.

"Casablanca" - cudowny film. Bardzo wyraziste postacie, dobre aktorstwo, niepowtarzalny klimat. Chociaż raz klasyka mnie nie zawiodła. Ten film zasłużył na swoją opinię.
"Play it once, Sam".

no ja się zacięłam, kruca, w tej Casablance na 42 minucie i nie mogę znaleźć ducha, by oglądać dalej.

Nic na siłę
Jeszcze "Sokół Maltański" na mnie czeka. Zapowiada się ciekawie.

Islandzko.

Englar alheimsins (Angels of the Universe) - film Friðrikssona, co niemalże mówi samo za siebie. Marzę, żeby obejrzeć niektóre jego filmy.
Tak, bardzo dobrze, że porownują ten film do Lotu nad Kukułczym Gniazdem. Jest praaawie tak samo dobry jak książka. Warty obejrzenia.

Den Brysomme mannen (The Bothersome Man) - troche tu abstrakcji, troche utopii, troche orwella. I tak nigdy nie obejrzycie wiec zaspoileruje - wyobraz sobie spelnienie tak zwanych marzen statystycznego doroslego czlowieka i.. czy to go tak naprawde uszczesliwi? +zdjęcia.

Mýrin (Jar City) - kryminał detektywistyczny z "przesłaniem". Kryminalnie nie było, przesłanie słabe, ale całkiem ciekawe detektywistycznie. Zwyciężył na festiwalu w Karlowych Warach. Mi tam się Plac Zbawiciela bardziej podobał. Ale suma sumarum ciekawy film. Inny. Policyjne śledztwo na sposób islandzki. Inny. No i zdjęcia.

O 101 Reykjavik i Screaming Masterpiece chyba pisałem.
Wciąż marzę, żeby obejrzyć jakimś cudem Thicker Than Water.

Bałem się o to pytać, ale chyba jednak muszę... stary, Ciebie ten kraj naprawdę fascynuje?!

mnie najbardziej interesuje anglia co wy na to

Coś w tym niestosownego? Ja tam mam Islandię wysoko na liście miejsc do odwiedzenia.

Nie no, jest w tym coś... hm... emo? Hyhy.

HAHAHAHAHAH, DOKŁADNIE

zimno, paskudnie, ble.

i lol'd.
obejrzałem niedawnoż mumię trzy (cośtam o smokach i grobowcach). fak. film dosłownie miejscami zabawny, ogólną takąsobiewatość ratują przyzwoite efekty specjalne i osoba jeta li, który jak zwykle prawie nic nie mówi, dużo kopie i... właściwie to za to go lubię (swoją drogą to ostatnio czytałem jakiś wywiad, w którym stwierdził, że w 'tych dennych hollywodzkich filmach' gra tylko po to, żeby mógł sfinansować własne produkcje w, hm... muszę coś obejrzeć).

Ten post był edytowany przez GrimmY: 10.09.2008 14:44

chcialbym wypowiedziec sie apropo rosyjskiego filmu "1612".
polska tak czesto dostaje w dupę, od wszystkich i od samych siebie, jest tak zmarnowana i uczulona na punkcie własnej osoby, że film 1612 jest ostatnim jaki chciałbym obejrzeć.
w sensie ze wiem jak sie skonczy, po samym tytule >_>

ale przynajmniej to my na nich napadamy.

pytanie: co bertolucciego powinnam obejrzeć, żeby zwalczyć niechęć po "marzycielach"?

Tak se spojrzalem co widzialem Bertolucciego i cos z tych:

1972 - Ostatnie tango w Paryżu ("Last Tango in Paris")
1987 - Ostatni cesarz ("The Last Emperor")
1993 - Mały Budda ("Little Buddha")
1996 - Ukryte pragnienia ("Stealing Beauty")
1998 - Rzymska opowieść ("Besieged")

Lewak, ale zdolny. Ja przede wszystkim polecam film, którego był współscenarzystą. Jeden z najgenialniejszych filmów w historii - "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie" Sergia Leone.

thx.

Po ponownym obejrzeniu "Dark Knighta" stwierdzam, że film ma jeden poważny problem: jest tak cholernie zawiły, że nie można nawet na sekundę rozluźnić uwagi (pomijając sceny akcji), bo inaczej idzie się pogubić w wątkach.

"John Rambo". Super. Idealne na wieczór z ziomkami. Zaskoczyła mi krwistość tego genialnego dzieła - rozrywanie ciał opanowane do perfekcji. Poza tym oczywiście klasyczna dla serii wielowątkowa fabuła, skomplikowani bohaterowie, niejasne granice pomiędzy dobrem a złem... Polecam!

aj tam, im dalej 'rambem' w las tym gorzej, ale i tak uważam, że pierwsza produkcja o przygodach żołnierza będącego kiedyś w wietnamie to naprawdę dobre kino (akcji też).

Nie no, jedynka to klasiker, wiadomo. Dwójka strawna, trójka dno, ten nowy też w sumie dno, ale co z tego skoro się fajnie oglądało.

"Hellboy 2" przed chwilą. Chyba już to pisałem przy okazji "Labiryntu...", ale Del Torro jest wizjonerem tylko jeśli chodzi o sprawy wizualne. To zdjęcia i plastyczna wyobraźnia ratowały "LF" od osunięcia się w przerażającą dydaktyczną ramotę i one są jedynym jasnym punktem "Hellboya". No dobra, czasem jest całkiem zabawnie, ale w kontekście całości to raczej wada, bo ten humor jakoś się nie integruje z resztą filmu i do cna pozbawia go jakiejś spoistości. Ucieszyłem się w kinie, bo nie wiedziałem wcześniej, że fabuła eksploatuje takie 'faerie klimaty', które uwielbiam. Cóż z tego jednak, skoro wszystko jakieś niedociągnięte, nie przemyślane... Targ troli czy tam goblinów nie daje rady, a byłem pewien, że tu reżyser wzniesie się na swoje szczyty (poza guzem - czarny humor w najwyższym wydaniu, szkoda że raz w filmie). Starał się chyba być gaimanowski, a to jednak nie takie proste - "Stardust" też jest kretyński, a przecież oglądało się cudownie. Właściwie warto film zobaczyć ze względu na dwie sceny - walkę (a raczej to co tuż po niej) z leśnym bogiem i spotkani Hellboya z jakąśtam personifikacją swojego przeznaczenia (maszkaron nawiązujący wprost do tych z "Labiryntu..." i chyba nawet jeszcze fajniejszy). Daruję wam streszczanie przesłania o konieczności akceptacji własnej odmienności i o tym, że ludzie nigdy nie zrozumieją, ale ważne że jest ta/ten jedyny/a...

Ten post był edytowany przez Katon: 18.09.2008 18:30