it's official. nie będzie "podróży wędrowca do świtu". disney rzuca narnię.

Nie do konca pojmuje, na czym ten hold ma polegac.

Hmmm. Jest bardzo smutnym faktem, że w czasach kręcenia jakichś koszmarnych Eragonów jedna z najpiękniejszych książek fantasy (i mówię to konkretnie o "Pozdróży Wędrowca Do Świtu) nie zostanie sfilmowana.

"Podróż wędrowca do świtu" jest moją ulubioną (no może prawie ulubioną) częścią z sagi Opowieści z Narni. Czekałam więc z niecierpliwością na film. I się filmu nie doczekamy, bo wątpię, żeby ktoś podjął się ciągnąć Narnię. Tym bardziej, że zostało jeszcze pięć filmów do zrobienia.
Szkoda, no szkoda.

"Eragon" (ekranizacja) był straszny. Znaczy strasznie nie taki jak powinien być. Ale to już chyba wszyscy wiedzą.

Ej patrząc na to jak oni to robili, to nie wiem czy nie powinniśmy się cieszyć. Kaspian był zmasakrowany imho...

Kaspian był kiepski, ale Lew, Czarownica i Stara Szafa to był naprawdę dobry film.
A tendencja opadająca jeśli chodzi o jakość dzieł to nic nowego, prawda?

Co ja to ostatnio oglądałam...

Elegia - bardzo ciekawie pokazana miłość dwojga ludzi, między którymi istnieje ogromna różnica wieku. Film o odwiecznym dążeniu do miłości, poszukiwaniach, o cielesności człowieka i jego pięknie. Film mnie na swój sposób urzekł. Zwłaszcza Penelope Cruz, która w filmie mówiła przecudownym angielskim z hiszpańskim akcentem. Jak dla mnie jest to film na długie zimowe wieczory, z kubkiem kakao w ręku, pod kocykiem, kiedy mamy czas na chwilę refleksji nad uciekającym czasem, pięknem i życiem.

Lew, Czarownica i Stara Szafa - właściwie wszystko zostało już tu powiedziane. Niesamowicie wzruszający i piękny film, nie tylko dla dzieci. Teraz muszę znaleźć chwilkę czasu, aby obejrzeć Kaspiana...

Masz wiadomość - jedna z tych komedii romantycznych, które mogłabym oglądach, chociażby dla Hanksa i Ryan. Urzekła mnie ta opowieść, i poniekąd "identyfikuję" się z główną bohaterką, która też lubi bukieciki stokrotek.

To właśnie miłość - kolejne dzieło, które oglądam z przyjemnością, bo w przeciwieństwie do innych filmów, o tematyce romantyczniej, nie jest sentymentalne i banalne. Jest to taki film, jaki powinien być

Nie wiem, mnie się tam ta Stara szafa nie podobała, myślcie sobie o mnie co chcecie. Generalnie w ogóle, nie przepadam za Narnią, ale już nawet patrząc tylko na film, to był taki sobie. Najlepsza chyba z ekranizacji książek tak zwanych okołopotterowych (czyli tych, które weszły na falę w ramach popularności HP) była "Seria niefortunnych zdarzeń". Książeczka taka sobie (a przynajmniej mnie nie zachwyciła), natomiast film genialny.

Narnia jest raczej okołowładcopierścieniowa.

No ja to odebrałam raczej jako filmową konkurencję dla Pottera (i nie tylko ja, sądząc po tym, co pisali krytycy), ale niech będzie. Wszystko jedno. Tak czy siak - słaba.

Ten post był edytowany przez owczarnia: 29.12.2008 15:44

E tam. Żadne arcydzieło, ale bardzo fajnie się oglądało.

No i jednak o ile się mogę zgodzić, że film trochę z HP czerpie o tyle jednak warto młodzieży przypomnieć kto przywrócił świetność angielskiej literaturze dziecięcej.

Obejrzałam sobie wczoraj "Jeźdźca bez głowy" Tmia Burtona (bo moja mama twierdzi, że jest jeszcze KILKA "Jeźdźców" - filmów, więc żeby się nie pomieszało). Po raz setny chyba.

Trudno będzie napisać coś oryginalnego, bo o filmie powiedziane zostało już chyba wszystko, ale spróbuję.
Baśniowy, niepowtarzalny klimat, muzyka (przede wszystkim), scenografia, kostiumy... Wszystko jest naprawdę pasujące do siebie, tworzy naprawdę spójną całośc, do której trudno się przyczepić. O fabule nie powiem nic. Jak klasyk, to klasyk, sam na siebie zapracował.
Jako horror nie daje rady, ale to nie jest zwykły, ewidentny horror, w którym występują przerażające duchy, potwory bądź ludzie z piłami (łańcuchowymi) ani nic z tych rzeczy. To jest bajkowy horror, który ma w sobie to "coś".
W filmie ubóstwiam to, że nie jest, tak jak większość filmów obecnych ("obecnych" szerzej rozumiane, w końcu film z 1999 ), czyli nie jest parodią/podróbka filmów starszych.
O obsadzie nie będę się długo wypowiadać, mimo słownika synonimów mam zbyt mało słów bliskoznacznych do "wspaniały", "doskonały" itd. Koleżanki czekały na Helenę Bonham Carter i chyba trzy razy musiałam im tłumaczyć, że się nie doczekają. Christina Ricci musiała im wystarczyć. Mi wystarczyła w zupełności, szczególnie dzięki pojawieniu się obok Mirandy Richardson.
No i oczywiście Johnny Depp genialny, ale tego nie trzeba pisać.

Opinii w stylu dobry/kiepski film nie wyrażę, bo ci, którzy film lubią, lubić go nie przestaną, a ci, którzy nie lubią, lubić raczej nie zaczną.

Oo, brytyjska literatura dziecięca zawsze była w raczej niezłej kondycji. Nie mają powodów do narzekań.

Mamma Mię! sobie wczoraj obejrzeliśmy. Sama historyjka bezdennie głupia i jeszcze bardziej naiwna (jak to zresztą zwykle bywa w musicalach), ale za to wykonanie! No po prostu rewelacja, re-we-la-cja! Baaardzo lekko i do śmiechu, z pełnym przymrużeniem oka, w dodatku co za obsada (stąd zresztą ta rewelacja)! Meryl Streep, Colin Firth, Pierce Brosnan, Stellan Skarsgård, Julie Walters - no po prostu sama śmietanka. W dodatku te stroje (koniecznie, koniecznie trzeba zobaczyć napisy końcowe) !

Ten post był edytowany przez owczarnia: 02.01.2009 16:18

mi by się nie chciało.

Co by Ci się nie chciało? Kopiuj-wklej listy nazwisk zrobić ?

"Chłopcy z ferajny" po raz kolejny. Genialny film.

becoming jane
i za chwile mamma mia, juz tyle osob mi kazalo to obejrzec, ze nie moge dluzej zwlekac :>

mamma mia- widziała reklamówke w kinie i jakoś mnie tak odstraszyła Strasznie nie lubię musicali. A sama historia wydaję się być głupia, a i muzyka Abby też mnie nie zachęca.
Pewnie nie powinnam wyrażać opinii o filmie, którego widziałam jedynie urywki, no ale odstrasza mnie to

A "Jeźdźca bez głowy"- sam miód, dla mnie. Ten klimat

Ja ostatnio obejrzałam "uczniowską balangę"- po angolsku "Dazed and Confused". Właściwie nic ciekawego. Film opowiada o ostatnim dniu szkoły i libacjach z tym związanych. Akcja rozgrywa się w latach 70 w Stanach. W sumie to nie wiem co ten film miał pokazać. Jak się amerykańska młodzież bawiła w tamtym czasie? Że jedyną rozrywka było jeżdżenie po mieście, picie piwa i robieniu otrzęsin pierwszorocznym? Bo ani to nie było zabawne ani pouczające. Ani nic
Ogólnie nie polecam

Ten post był edytowany przez Verita: 05.01.2009 21:34

jak widziałam reklamówkę Mammy Mii (to było daawno temu, chyba nawet w zeszłe wakacje, PS czy to możliwe?) to mi szczena opadła. Z wrażenia. Na plus.

a jak ktos ma płyte abby, tak jak ja na przyklad, i zna cale piosenki od dziecka i slucha ich potem w filmie, to jest dopiero szok.
zawsze milo spedzony czas

w dzieciństwie to ja miałam na kasetach do słuchania jedynie (ale za to w jakiej ilości! do dzisiaj nie wiem, skąd my to mamy) jakieś fasolki i inne disco polo dla dzieci, których na szczęście nigdy nie odważyłam się słuchać. Za to bajek to miałam dużo . Czerwony kapturek, Królewna śnieżka, gumisie, kubuś puchatek, o rybaku i zlotej rybce, aaachhhh, mogłabym wymieniać

no, a filmow familijnych, w sensie takich z gorylem albo słoniem, albo jak dziesięciolatki pokonują w rakby mistrzów świata to ja nigdy nie lubiłem. ej seryjnie. dostawałem kurw... ten, trzepało mnie na ich widok.
to tak apropo disco polo dla dzieci ktorych tez nie sluchalas.

fasolki to nie disco polo, to jest świetna muzyka! lubię sobie czasem puścić

moja DOROZWINIĘTA koleżanka w swoim samochodzie zamiast muzyki standardowo puszcza jakieś bajki audio dla dwulatków na kasetkach. ale to już nie jest zdrowe jak dla mnie.

Szukam dobrego filmu o tematyce podobnej do American History X, ktory nie nazywalby sie ani Romper Stomper ani Fanatyk. Nazizm, neonazizm, nawet w takim ujeciu jak w Apt Pupil - pomozcie, mam glod na takie filmy.

Przyjme takze cos dobrego z Edwardem Nortonem na otarcie lez ;)