Miłość.

Jedno z dwóch słow, które mają dla mnie bardzo, bardzo duże znaczenie.

Drugie to przyjaźń.


I zanim zdołam powiedzieć prawdziwe, szczere i przemyślane "Kocham Cię" lub "Jesteś moim przyjacielem/przyjaciółką" - minie dużo czasu.
Narazie jeszcze nigdy tego nie zrobiłem, ufam, że kiedyś przyjdzie na to czas.

Miłość. Zbyt wielkie słowo na określenie "zakochiwania sie w coraz to kolejnym czlowieku". Przynajmniej dla mnie.
A może jest inaczej? Może slowo to ma tak szeroki zakres, że można powiedzieć, że kocham nowo poznaną osobę, która podoba mi się, i z która chciałbym spędzić czas miło.
Dlatego nie będę po nikim jechał, że pisze o miłości w wieku jakich 12-15 lat, przynajmniej dla mnie, człowiek wtedy jest zbyt niedojrzały, by móc pojąć wagę tego słowa.

Podobnie z przyjaźnią. Przewracam oczami jak słyszę - 'no, mam 3 przyjaciółki i jednego przyjaciela; byłam u psiapsióły i sobie nazwzajem tajemnice zwierzałyśmy'.

hm...tak. Jeszcze kocham nadal ta osobę..bardzo mocno!
Ale nasze kontakty sie urwały 2 lata temu....i ja nadal nie moge o nim zapomnieć, juz ta miłóśc troche przemija ale jeszcze dwa lata temu kochałam go jak nikogo innego!

Jestem w wieku w którym trudno jest mi rozróżnić czy to miłość, czy tylko chwilowe zauroczenie. Poza tym uważam, że jestem za mała by kochać, nie umiem poświęcić wszystkiego dla jednej osoby. Z drugiej strony jednak jest osoba, którą kocham bardzo bardzo mocno. Jak brata, może mocniej. Co z tego - 450 km robi swoje.

Hm.
Wiele razy WYDAWAŁO mi się, że kocham. Tego nazwać miłością nie można było, (zauroczenia) ale żeby się o tym przekonać, trzeba czegoś doświadczyć. A teraz kocham .moich przyjaciół. I nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że nie istnieje przyjaźń między kobietą a mężczyzną. Bo istnieje. I jeśli się o nią dba jak należy, to potrafi być dużo silniejsza od miłości.
Ale jak dla mnie za wcześnie jeszcze, żebym mogła powiedzieć- kocham JEGO. Jako partnera. Po prostu wydaje mi się, że ludzie w moim wieku (niektórzy przynajmniej) nie wiedzą, co to jest miłość, bo po prostu za mało przeżyli. Ale to tylko moje zdanie, z którym zapewne połowa się tu nie zgodzi.

Piękne jest słowo kocham, Piękne jest jego brzmienie. Jeśli ktoś kogoś kocha, Ciężkie jest jego cierpienie.

Mnie chyba nie spotkała jeszcze taka prawdziwa miłość ale myślę że niebawem nadejdzie.....

zgadzam się.
Sama jeszcze niedawno uważałam ze uczucia nie sa dla mnie, że jest jak lodowiec, że nikt mi sie nie będzie podobał, nie zakocham się ... Ale dzięki dwóm osobom zrozumiałam, ze się myliłam.
I niby wakacyjne zauroczenie to nic takiego, ale tęsknie ...

A w ogole to wkurza mnie, jak naduzywa się słowa 'kocham'. To powinno byc wyjątkowe słowo, dla wyjątkowej osoby z którą jesteśmy już długo ... A nie rzucane co chwile do każdego.

no tak to jest z naszym polskim jężykiem na tak wszechstronne uczucie jak miłosc jest tylko jedno słowo
łacina ma wiele róznych określeń różnej milości...

Triad kiedyś napisała bardzo mądrą notkę o tym właśnie.
słowo "kocham" jest zbyt ważne, by nim tak rzucać na prawo i lewo.

samo słowo ''kocham'' rzucane na prawo i lewo, nie jest moim zdaniem takie tragiczne. w końcu to nadal tylko słowo. a można komuś zrobić nim przyjemność, kiedy powie się mu to spontanicznie, pod wpływem chwili.
doszłam do tego dopiero niedawno, ale jednak doszłam i się tego trzymam. po długim okresie kiedy takie nadużywanie mnie denerwowało.

a ja właśnie nie lubię takiego trochę bezmyślnego trzaskania na wszystkie strony i spłycania znaczen takich pojęc jak miłość, mądrośc, wolnosc. owszem, to niby tylko słowa, ale slowa to przeciez wszystko, to one budują nasze postrzeganie świata, umożliwiają komunikacje no i w ogóle.. sa podstawą porozumienia, jak równiez konfliktów. słowa sa czesto najpotęzniejsza bronią, jaką mozna uzyc w walce z drugim człowiekiem. jednym słowem, nie zgadzam sie z takim stwierdzeniem jak 'to tylko słowa' w jakichkolwiek okolicznościach miałoby ono byc uzyte. mówisz komus 'kocham cie', dla ciebie to moga byc niewiele znaczaca slowa wypowiedziane ot tak sobie, ale pomysl o tym drugim człowieku.. dla niego takie świadectwo mozna znaczyc [i zapewne oznacza] wiele.. i gdy dowie sie jak lekko ty do tego podchodzisz to moze byc dla niego ogromny zawód.. zal.. albo inna sytuacja. wyobraźcie sobie, ze ktos mówi do kogos z was: nienawidzę cie. i choc miałoby zakonczyc sie tylko na tych słowach, to wydaje mi sie, ze zabolałyby one bardziej niz dostanie w morde.

ja nie widzę prawdziwej [prawdziwej w moim odczuciu] miłosci w tym świecie.
wszyscy zagłuszeni sa swoim własnym egoizmem. a dla mnie prawdziwa milosc nie ma nic wspólnego z zazdrością [a wiec traktowaniem ludzi przedmiotowo], egoizmem, zaborczością. to po prostu całkowite oddanie sie drugiemu człowiekowi.

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.

dla mnie to jest miłość. i wierze, ze jeszcze gdzies na świecie taka istnieje.

Ja również nie lubię rzucania tym słowem. Nie cierpie takiego spłycania znaczeń. Kiedy mówię, że z kimś się przyjaźnię, to mam na myśli przyjaźń, a nie ploteczki i chichoty. Kiedy przyjdzie pora na powiedzenie "Kocham Cię"... co będę mogła powiedzieć? Dzisiaj "kocham", to już nie to samo słowo co kiedyś. Jak wyrazić miłość, kiedy słowa tracą znaczenia?

Tak...ja też nie lubię, gdy ktoś wywija słowem o tak dużym znaczeniu jak "kocham". Jedna moja znajoma mówi tak badzio często gdy kogoś bardzo lubi, niekoniecznie sie z tym kimś przyjaźni ale tak mówi. Jak dla mnie jest to nadużywanie tego słowa...bo czy kiedy będzie ono potrzebne w stosunku do innej osoby, czy nadal będzie miało w sobie tyle magii ???

Jeśli chodzi o miłość...nie, mnie jeszcze w życiu nie spotkała, jeśli mówić o najpiękniejszej, czyli wzajemnej. Przeżyłam już wiele zauroczeń, wzdychałam do wielu chłopaków, ale nie sądzę żebym kiedyś kogoś naprawdę kochała. Sądzę że jak na razie to słowo ma za duże znaczenie, aby nazywać nim nikłe zauroczenie czy uczucie, które żywi się do bardzo bliskiej osoby, bo do tego trzeba wiedzieć ze kocha się tą osobę całym sercem...po prostu to wiedzieć, czuć...
Mówiąc o przyjaźni, tak mam przyjaciółkę...jednak nie mogę powiedzieć ze nasza znajomość oddaje w pełni znaczenie przyjaźni. Jest mi ona bliska to fakt, ale...nei nie umiem tego wytłumaczyć. A jesli chodzi o przyjaźń damsko- męską...ja w nią wierzę, ale nie mam osoby płci męskiej, którą mogłabym śmiało nazwać przyjacielem. Mam dobrych kumpli, dobrze się dogadujemy, lecz nie mam pewności czy mogę im wszystko wyjawić. Bardzo bym chciała poznać kiedys taką osobę...może nawet już poznałam, ale nie chce przedwcześnie tej znajomości nazywać słowami, gdyż za mało czasu upłynęło abym mogła to zrobić...

jesli chodzi o przyjaźń to w moim zyciu jest Ktos o kim sama mówie bratnia dusza.. nie jest to osoba, z którą spędzam każda wolną chwilę, plotkuje, wychodze na imprezy ani nic z tych rzeczy... w zasadzie nasz kontakt urwał sie kilka miesięcy temu.. od tej pory nie widziałam Tej Osoby.. choc mieszkamy w tym samym mieście... które zreszta nie jest zbyt duze.. no ale... jest to po prostu Ktos kto jest w moim zyciu, a kogo zarazem nie ma. jest obecny, a zarazem tak daleki, że prawie nieuchwytny i... mam czasem wątpliwości czy w ogóle istnieje. ale odegrał chyba najistotniejsza role w moim zyciu. moze to wszystko brzmi skomplikowanie, ale w rzeczywistosci jest proste i banalne. nie, to chyba nie jest Przyjaciel, po prostu Bratnia Dusza... Ktos niesmowity, kto wniósł wiele do moje życia... mój Anioł [?]

Ten post był edytowany przez Kira: 27.07.2004 21:06

(nie czytałam wszystkich odpowiedzi, nie jestem w temacie)
ja sie jeszcze nei zakochałam, jeżeli o to chodzi,. kocham całą moją rodzinę (w tym okropną, złośliwą siostrzyczkę=) )
moze sie zakocham (mam nadzieje)


jeżlei chodzi o przyjaźń, to ja sie przyjaźnie. gadam o wszystkim, ale nie jest to to samo co kochanie rodziny. kochanie to dla mnie miec osobne bez której by sie nie obeszło.
oczywiście przyjaciółki moje też "kocham" ale inaczej. ja to nazywam przyjaźnią.

Kocham teraz w tym momencie. Bardzo kocham go. Bardziej niż kiedykolwiek kogokolwiek gdziekolwiek. Kocham go... za to, że jest taki jaki jest i za to jest dla mnie taki jaki jest...

Zakohać to zakochiwałam się wiele razy, ale nigdy taknapawdę nie kochałam.

Oczywiście kocham swoją rodzinę, al chyba zawsze tym wielkim uczuciem będę darzyła moją byłą przyjaiółkę.
Szkoda,że nasze drogi się wtedy rozeszły

A ja nie wierzę w coś takiego jak ,,druga połówka". Zakochując się nigdy nie można mieć pewności, że to jest właśnie TA osoba. Musielibyśmy poznać wszystkich ludzi na świecie i dopiero wtedy stwierdzić, że to jest ta jedyna lub ten jedyny. A jak wiadomo to jest niemożliwe...

Pewna pisarka(nadal zresztą żyjąca, jak mniemam) napisała kiedyś: "Wielkie uczucia budujemy sami...", więc ja w drugą połówkę wierzę. Z drugą osobą - wspólnymi siłami - tworzymy całość, a więc jej nie można moim zdaniem po prostu znaleźć. Wydaje się to bardzo wyidealizowane, ale jeśli nie w miłość wierzyć, to w co? "Trudno nie wierzyć w nic..."

Mówi się „tak naprawdę kocha się tylko raz”. Ja raz kochałam, bardzo... ale koleś chciał mnie tylko wykorzystać. Nie wiem czy mogę jeszcze kogoś pokochać tak mocno. A może to nie była „ta” miłość?

ja się odwołam bezbośrednio do tematu.

tak, owszem... o tak... i nadal go kocham, chociaż... w miłość nie wierzę.
bardzo mocno.

przeczysz sama sobie.

to bylo raczej celowe...

Oooo... czyżby tu panna Nadya mi przed oczyma błysnęła? ^^
I jak? Masz wysypke?


oczywiście, że miało być to celowe, ale niech się cieszy z swej bystrości.

a ja sie z tym nie zgadzam. zmieniłabym to zdanie raczej na: "jeśli kocha sie naprawde, to kocha sie do końca życia". jeśli ktoś ma 'pojemne', duże i szczere serce, to potrafi kochac wielu ludzi. inna sprawa z kim praktykuje tę miłość. chodzi oczywiście o kwestie damsko-męskie ;] poza tym... uwazam, ze mozna kochac kogos najbardziej na świecie, jak nikogo innego i jednocześnie nie byc z tą osobą. to dwie różne kwestie.

kira wydaje mi sie ze zamotalas by dojsc do zaskakujaco oczywistych wnioskow.



//elfka: mam sie calkiem niezle, chociaz zwarzajoc na nietypowy<acz zniewalajocy> kolor sliwek, biorac pod uwage ze w przyrodzie mocne barwy sluza do odstraszania, mysle ze konsekwencji bedziemy mogly sie dopatrywac jeszcze w przyszlych pokoleniach.