Listopad nadszedł, nie ma na to rady.
Nie chcę pisać, że to najgorszy miesiac w roku.
Nie chcę ranić tych wszystkich, którzy maja urodziny w listopadzie .
Listopad jest... hmm.. specyficzny. Teoretycznie powinno być pieknie – mgliste poranki spośród których wyłaniają się pólnagie drzewa o spuszczonych głowach złotawoczerwonych liści, świat przygotowujacy się do zimowej drzemki...
Listopad sprawia, że myślenie prowadzi do zgubnych skutków.
I próbuję wmawiac sobie, ze nie cierpię od jesiennej depresji. Dochodze do wniosku, że jestem jakimś zwierzakiem, wiewiórką, która myślami jest już przy zimowej hibernacji. (kurka skąd ja znam takie trudne słowa?
Jesień sprawia, że potrafię siedziec godzinami i wpatrywac się w pewne zdjęcie... I myślec o przeszłości... I siedzę tak, aż łzy napłyną mi do oczu....
Koniec części smutnej

Przecież miałam być pozytywna.
Wiecie co?? Kocham gdy jest listopad, bo mam świadomość, że już niedługo święta, a do nastepnego listopada jeszcze 12 miesięcy!

Jak można zwalczyc jesienno-zimowa depresje???
Proponuje wypić ciepłe kakałko;), lub napisać o wszystkim co człowieka dręczy, albo pouczyć się z fizyki
Don’t worry, be happy.
Jesli ktos wie o jakichs skuteczniejszych sposobach , prosze o podzielenie się wiedza z innymi

Ten post był edytowany przez czadowa_: 04.11.2004 14:55