Tylko, że ja nie krytykuję nikogo za jego urodę ani nie porównuję się do Daniela.

Ja się nie poruwnuję, to mnei poruwnują. Tylko nie mów ze jestes w typie uridy Cedrika. A poza tym o gustach się nie dyskutuję

Nie mam pojęcia, czy jestem w typie urody Cedrika. Nie potrafię się obiektywnie ocenić :]
Jako, że z tym zdjęciem to był oczywiście żart, porzućmy temat, bo paskudnie offtopiczymy.

Nie ma sprawy. Ale Emma i tak ładnie wygląda jak płacze

Mnie wzruszyło kiedy Harry zabijał bazyliszka.
Taki fajny kabel się zmarnował.

A tak na poważnie to kiedy dziobka ścinali (wlepiłbym tu coś ale mało emotikon dali zdeka) Nawet mu nie pozwolili powiedzieć ostatniego słowa a raczej zapiszczeć



Eee... Ronald ty zawsze tak o Emmie ???

niekoniecznie wzruszal i poruszal mnie 3 tom ... poniewaz podczas czytania kazdego tomu czulam rozne rzeczy najbardziej wzruszył mnie ten ostatni fragment kiedy Luna rozmawia z Harrym po tym jak Lunie zabrali rzeczy Płakać mi się chciało

a ja przy tym mialam mieszane uczucia chcialo mi sie i smiac, i plakac:
Lune nic nie obchodzilo to, ze jej zabierali rzeczy...

mnie najbardziej wzruszyło, kiedy Harry zmuszał Dumbledore'a do picia eliksiru.

Najsmutniejszy fragment w HP jest wtedy, gdy Narcyza jest u Snape'a Jeju... Tak mi jej żal... (to się nazywa matczyna miłość... Gdyby tylko każda matka na świecie tak kochała swoje dzieci...) No i biedny Draco...

To kiedy harry zmusza dyrektora do wypicia mikstury ktora autentycznie go wyniszcza bylo STRASZNER ale tez pokazywalo calkowite odddanie Harry'ego. lezka w oku w 6 tomie to takze fragment rozmowy Lupina z ukochana ze jest za stary dla Thonks. sam pogrzeb dyrektora...poprostu niemoglam uwerzyc ze umarl.

Mnie wzruszyło klika na prawdę wyjątkowych momentów.
Do najważniejszych należał ten, w którym Harry "wlewał" ten eliksir w Dumbledore'a, ale tym samym okazał swoje oddanie dla dyrektora, bezwarunkowe posłuszeństwo jakie mu przyrzekł.

Kolejnym takim momentem był pogrzeb Dumbledore'a. Zjawiły się nawet te stworzenia, które z natury nie darzą ludzi sympatią, np. centaury, które po przyjęciu posady przez Firenza odnosiły się wrogo do każdego napotkanego człowieka, a mimo wszystko zjawiły się na tej smutnej uroczystości i oddały dyrektororowi hołd na swój sposób, jako że Dumbledore był jedyną osobą dla której miały szacunek.

Ogólnie cały pogrzeb był momentem, którego nie można było przestać czytać, choć nie miały tam miejsca jakieś nadzwyczajne wydarzenia, a jednak był jednym z najbardziej ekscytujących i poruszających momentów we wszystkich częsciach.

Zdecydowanie pogrzeb Dumbledora... od momentu jak Harry wlewał w niego eliksir ryczałam cały czas do końca prawie... jeszcze mnie wzruszyla scena ze zwierciadlem jakimstam w 1 filmie... ii... zabicie Cedrica i Syriusza... i chyba tyle...

Chyba coś ze mną nie tak... Wogóle się nie wzruszyłam czytając o "wlewaniu eliksiru" czy pogrzebie... I smutno mi się zrobiło, jak przeczytałam, że Billowi zmasakrowano twarz

teraz Bill bedzie wyglądał jak szalonooki.
a jak myślicie - co w skutkach będzie miało to ugryziienie przez wilkołaka?

Są tylko 2 wyjścia:albo będzie wilkołakiem albo nie.Ale zdaje mi się ,ze jeden wilkołak wystarczy w Zakonie.

Tam było powiedziane, ze wilkołakiem mozesz się stac tylko wtedy, gdy ten wilkołak, który cię ugryzie jest w pełni przemieniony. A wiemy, że ten depil, który ugryzł Bill'a nie był przemieniony, wiec Bill wilkołakiem nie będzie. ale wydaje mi się, że będą jakieś powikłania pougryzieniowe.

Wrona, ja sie raczej przeraziłem niż wzruszyłem, a potem mi sie Bill'a żal zrobiło

Ronaldzie ty depilu! (mam nadzieję, że nie bierzesz tego do siebie, ja chciałam tylko zastosować twój nowoutworzony wyraz, z góry przepraszam ) <jak chcesz to to wykasuję>

A smutno mi się zrobiło, bo jak był przystojny to strasznie musi się czuć teraz, z taką twarzą

Ten post był edytowany przez Wrona: 20.03.2006 13:58

e tam twarz... życie przecie będzie, a to najważniejsze
poza tym dzięki tej zmasakrowanej twarzy Fleur i pani Weasley się pogodziły

Ale z drugiej strony, to nikt mu nie powie prosto w oczy że jest brzydki albo że musi płacić za twarzowe

Dobra... temat z deka zaniedbałam. Pozwolę sobie jednak wtrynić się do rozmowy.
Jednym z najbardziej wzruszających scen, będzie śmierć Cedrica, a dokładniej moment, w którym Harry już teleportował się z jego ciałem do Hogwartu. No i wiadomo w HPKP śmierć Dumbledoe'a. Wyłam jak głupia... Tam było takie zdanie, po przeczytaniu którego już nie wytrzymałam i zostałam zmuszona oderwać się od książki. Już nie mogłam tego czytać ...z przyczyn technicznych. Nie omieszkam zacytować, jak w końcu dostane moją książkę z powrotem.

BTW. Co do błędów i tym podobnych dupereli:
Jeżeli ktoś ma problemy i w każdym poście jest jak na Corridzie, przy większych wypowiedziach warto wkleić tekst do Worda, to nie zabiera dużo czasu. Ale nie róbmy z forum dyktanda! W końcu każdemu może się zdarzyć "byczek" i nie jest to na tyle haniebna zbrodnia, żeby odsądzać takiego delikwenta od czci i wiary.
Nie jestem raczej za poniewieraniem każdego, kto ośmieli się napisać niegramatycznie...no chyba, że coś mi naprawdę kaleczy wzrok. Bardziej podnoszą mi ciśnienie betony "expressis verbis" i wszelkiego rodzaju mądrości nowicjuszy etc.

Do błędów to się nie wypowiadam, bo małe nie nie robią różnicy(tylko zajmują czas tym co się czepiają), a sama pewnie je robię.

A co to tematu to nie było scen w Harrym (1-5) na których bym się rozpłakała. Za to w 6 było mi strasznie smutno z powodu śmierci Dumbledora. A dlaczego? Może napiszecie że głupio tak porównywać, ale przypomniała mi się śmierć naszego Papieża .

Założyłam ten temat prawie 2,5 roku temu, jeejq on jeszcze funkcjonuje

W szóstce w zasadzie mnie nic Aaaż Taak nie wzruszyło.
No może troszkę ta scena, gdy Fleur i Molly się przytulają, no i na pogrzebie, gdy Harry kończy swój 'związek' z Ginny.

BłENdów nie cierpię Denerwują mnie potwornie, no ale trzeba to przeboleć.
Jakoś ^^

jasne!!!!! HP I WA to moja ulubiona część. Strasznie żal mi było Harry'ego kiedy po radosnej nowinie zw zamieszka ze swoim ojcem chrzestnym musiał się pogodzić z tym że jednak wróci na Privet Drive 4. A mogło być tak pięknie!!!

Ten post był edytowany przez estiej: 14.05.2006 05:09

HPiWA to bardzo fajna i ciekawa część, ale nie było tam ani jednego momentu, który by mnie wzruszył.

Zdecydowanie koniec szóstej części uderzył w moje uczucia i pobudził emocje. Nie doprowadził mnie może do płaczu, ale podobał mi się bardzo. Jedynym wyjątkiem było to, kiedy Harry'emu zachciało się śmiać na pogrzebie Dumbledore'a, do którego był przecież tak przywiązany.