Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Beznadzieja...

[Sir Momo Mumencjusz Mum]

Świat pełen rozczarowań
Niespełnionej miłości
Nieprawdziwej przyjaźni
Świat, w którym życie
Jest tak naprawdę tylko umieraniem
Świat, gdzie nadzieja trwa
I ciągle się zawodzi
Świat, pełen piękna
Ciągle niszczonego piękna
Pełen radości
Z krzywdy
Pełen szczęścia
Dla niegodziwych
Świat, gdzie żeby przeżyć
Trzeba zabić swe uczucia
Świat dla każdego
Poza całą resztą
Świat, w którym ludzie
Stają się bestiami
Przy których bestie
Są łagodne i miłe
Świat w którym nawet nie wiadomo
Czy śmierć jest śmiercią
Czy tak naprawdę życiem
Świat, gdzie absurdy
Są na porządku dziennym
Gdzie fałsz i kłamstwo
Przenika codzienność
Gdzie przyjaźń i miłość
Są warunkowane
Gdzie na ulicy
Można zabić
I pójść dalej bez przeszkód
Świat, w którym kradzież
Nie jest złem
Świat w którym moralność
Zależy od okoliczności
W którym etyka
Staje się zakłamaniem
Świat, gdzie żyją ludzie
Którzy nie chcą być ludźmi
Świat pełen przemocy
Szeroko aprobowanej
Pełen rozkoszy
Przechodzącej w rozgoryczenie
Świat pełen beznadziei
O której wszyscy mówią
Ale z którą jest im dobrze

[Nea]

Wyobrażam sobie recytację tego wiersza... Powaliłoby wszystkich na kolana. Bardzo, bardzo mi się podoba, daje do myślenia... ale podzieliłabym ten wiersz na zwrotki. Może lepiej by wyglądało ?

[Smutasek_2]

przeczytalem pare razy. wiersz naprawde dobry , na ile oczywiscie mozna podzielis wiersze na dobre i złe.
mozna go ciekawie interpretowac. jest prawdziwy , szczery. przedstawia nasza rzeczywistosc.
podoba mi sie to ze ten wiersz jest napisany takim prostym jezykiem i przemawia do wszystkich .

[Mellisa]

Rzeczywiscie, ten wiersz zmusza do przemyslen... Takze czytajac go, zastanawialam sie nad tym calym swiatem. Ten wiersz to gorzka prawda przedstawiona w ladny, liryczny sposob i zostająca w pamieci na dlugo (przynajmniej w mojej pamieci ^^) Bardzo mi sie podoba - gratuluje =)

[Pati]

Wiersz jest śliczny, dający do myślenia, realistyczny i smutny .
Czytając go przypomniałam sobie ostatnio przeczytaną "Grę Endera", jak by słowo "świat" zastąpić słowem "szkoła" a zamiast trzech ostatnich linijek napisać "Szkoła Bojowa..." Wtedy ten wiersz odda pełnie książki, wiem, że teraz też oddaje pełnie, ale naszego świata...
przypomniało mi to jeden cytat:
"Cardowskie dzieci
- bardziej lub mniej ludzkie,
doskonałe, ale zawodne,
tragiczne, ale pełne nadziei,
cudowne i niezwykłe."

[Lena]

Dobry wiersz , realistyczny , jakby to nazwac szczery , daje też dużo do myślenia . Jedno mnie tylko tu razi ,albo wiersz jest zdecydowanie za dłudi , albo przydałoby się wprowadzić jakiś podział na zwrotki , bo jakoś mi się go trochę źle czytało . Ale tak ogólnie to bardzo ładny wiersz .

[Idusia]

Pełen prawdy o subtelnym kłamstwie, którym jest obecna rzeczywistosć, tak szeroko akceptowana, że staje się po prostu nieco inną prawdą, znanym wszystkim modelem życia...

[Cailith]

Przede wszystkim bardzo prawdziwy. Duży plus.
Ale jakoś tak... Gryzie mnie styl;)
Może podziel go na zwrotki, a wersy trochę wydłuż...?

[Katon]

Mądre tylko to chyba już nie wiersz tylko manifest. Ja w każdym razie poezją był tego nie nazwał z czystym sumieniem. Przemyślenia sensowne i rację masz niewątpliwie, ale coś Ci uciekło...