Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ yah!

bzowej babuleńki fiołkową herbatkę popijam
i w świecących jej oczach-oczach pogodnych
cierpko ja i słońce przebijam.

Marzenia moje, herbaty, twoje o uczuciach zgodnych
zielono witam dni nowe i tamten nowy poranek
sam ty i stos kostek lodu chłodnych.

Pełen odczuć malinowy dzbanek
ja napełniam jeszcze z pestką truskawką
przecież to tyś, a nie sok mój wybranek.

Lewek w kratkę pluszową zabawką.






Kocham na plecach kota
odpoczywam po czytaniu wierszy
na nic ta jego jesienna słota
itak sam po kostki był w niej pierwszy.

boleję nad lawendową dłonią
przypominam sobie kaktusa z mozaiki
a oczy moje czerwienią płoną
widzę, wypluł on porcję swą liryki.

Zjadłam kota na plecach
teraz leży on we mnie sztywny
wspina się po wewnętrznych checach
padł, zostawił we mnie ładunek pożywny.






z tekstem piosenka
bez piosenki tekst
chwyta nuty czujna panienka
z giatarą czy bez
co za różnica
dalej nie kryje łez
łez już pełna kostnica.

jesu jesu jesu!!
wiedzialam ja od poczatku wiedzialam..
a opis i podpis totalnie Cie zazdradzily, E. ;D

no i te dziwne rzeczy, smakowo-kocie wiersze wszedzie sie pozna..
jak zawsze ubostwiam, Ciebie i twoje leciutkie wiosenne wiersze.. XD
[znow sie ciesze jakbym zdemaskowala poszukiwanego przestepce kltorego porter pamieciowy wisi na co drugim przystanku autbusowym.. =P XD I'm sorry.. ;]]

witaj znow wsrod zywych, E.

i wiersze.. piekne. wlasnie, jak pisała Kasia - takie lekkie,
obrazowe, metaforyczne. chcemy wiecej;D

Sugerujecie, że to E..Evitka? Bo tak mi się coś wydawało..

Niekonwencjonalnie, miło. I tak inaczej. Wreszcie coś świeżego, a nie stare smętki odgrzewane tysiące razy z tym samym sosem.

EDIT -Teraz jestem pewien. Zdemaskowaliśmy ją. Avatar i logo na blogu Evitki są na tym samym serwerze. Hah! ;]

Jakie ładne wiersze. Jak bardzo różnią się od innych na tym forum. Tak lekko i przyjemnie się je czytało. Przypomina..hm..Szymborską? Takie moje odczucie...Ale mało..chcę więcej!

Jejku, jakie śliczne wiersze.... Zajrzałam tu tylko na chwilkę, a zaciekawiło mnie strasznie... Pisz dalej... Te wiersze są takie Twoje.... Piękne.

zawsze się staram ale zawsze też V(ampi) mnie demaskuje. zawsze, przenajzawszej (: ale mimo tego jestem wyjątkowo zadowolona. i na smaczek.. musicie troszkę poczekać:P cóż. bywa. ale wrócę (:



aa..! literówki?! gdzie jak? po co?

niezwykle inne wiersze...

przepadam za taka stylistyką ^__^
trudne, czesto niezrozumiale, ale jakze prawdziwe i naturalne...

nie podoba mi sie tylko ten fragment

tam o pysznej herbatce, a tu o jedzeniu kota... XD

nie pasuje mi to...

Ostatni wierszyk tez taki sobie...

Natomiast pierwszy i czesc drugiego naprawde mnie porwaly...

pozdrawiam i gratuluje

o-so-bno

=P

a ja jeszcze nie wiem, o co chodzi z "z pestką truskawką "

dobra. w porządku:P

z pestką truskawką. truskawka o jednej pestce. delikatne przeniesienie. tak jakby to nie była truskawka. zachęcam do własnej interpretacji (:


wiatr twojego podmuchu ciepło mi służył
biegłam przez łąkę mokra od rosy
biegłam ja, biegłam w butach za dużych
na gardle poczułam ostrze twej kosy.

czemuż to nagle jesteś taki czarny?
pić wypiłam, w rękach twoich zasnąć nie chciałam.
czemuż język płynie taki marny?
jakiż to kaprys kolorowy mieć musiałam.

a teraz w loży z kwiatów gdzieś gasnę.
pyk - gwałtownie swe powieki zatrzasnę.

Ten post był edytowany przez samotna pasażerko: 22.12.2003 11:38

Podobają mi się, ale... czegoś mi w nich brakuje, ale mają bardzo dużą zaletę. Są oryginalne, inne niż kiedykolwiek czytałam. Brawo
Poza tym - do ostatniego wiersza. Czemuż pisze się przez "u", a nie przez "ó". Do poprawki ten błąd.

o...

nie lubie, przesadnie uzywanej, starej polszczyzny...

czemuż to?
czemuż tamto?
jakiż to?

moim zdaniem przesada...

hmm...

pierwsze Twoje wiersze byly oryginalne i ciekawe,
ale jesli wszystkie Twoje dziela beda w tym samym charakterze, to sie zrobi nudno...

pomysl nad tym...

myślałam wielokrotnie. i się boję. wszystkie wydają mi się takie bezbarwne. nudzą mnie samą. gdzieś inne poginęły? co poradzę. myśl, myśl misiu o małym rozumku.

jejciu, nie są bezbarwne... są śliczne i bardzo oryginalne =) najbardziej mi się pierwszy wierszyk podoba =) takie milusie pozostawia uczucia po sobie =)

a co do krytyki -- to wydaje mi się, że niektóre rymy są trochę naciągane, takie na siłę...

ale i tak ładniuchne te wiersze^^

o -- i jeszcze ten fragment mi się podoba =) chociaż ten wers, co jest po tym, z kosą, jakoś mi tam nie pasuje =)

Jejku jakie te wiersze są słodziutkie... jak soczek malinowy =) chciałabym je pożreć wszystkie^^ No nie potrafię tego słowami wyrazić =)

ona w ciemnej sieni
rzewnie płacze.
dość przeklętej ziemi!
dość gwiazd
o wy partacze!
z ultramaryny
złom
ze zgiełku nawet kurz.
oh zakop mnie zakop w sobie
już!


pije wodę z jeziora
już!
nie jest zatruta.
wiecznie wciąż młoda
w niej pokora.
na swój sposób dziwna pokuta.


między drogami osiadła.
z miną obojętną.
umarła 9 razy
ze swą uczennicą pojętną.
czy pojawi się jeszcze?
jak pospolity złodziej.
łapie szczęście w kleszcze.

zakonczenie mi sie nie podoba...
absolutnie nie...

och, jaki błąd !! ^^

Mysle, ze powinnas tu liczbe napisac slownie...

I nie rozumiem czemu po kropkach sa male litery...
skoro zdecydowalas sie stawiac kropki to konsekwencja tego sa wielkie litery...

A ogolnie wiersz naprawde dobry...
I co najwazniejsze, inny niz pozostale Twojego autorstwa...
Bardzo piekne, subtelne rymy...

gratuluje...

co do małych liter po kropkach. brzydkie przyzwyczajenie. próbuję coś z tym robić. lenistwo. lenistwo. uwierz dumałam nad zakończeniem. czegoś mi brakowało. czego byś oczekiwała od strony interpretacji w końcówce? w zakończeniu, którego nie ma?


dziękuję.

Podoba mi się Twoja oryginalność. Wszędzie. Na blogu, w ksywkach, zwrotach. Z wierszami nie mogło być inaczej. Inne niż wszytskie. Takie lekkie, jak już ktoś nie raz powiedział.

Ten post był edytowany przez loonatyk: 28.12.2003 16:03

czyżby kolejna reaktywacja z utworem?


Hej ptaszku
autobusów i tramwai
mnóstwo między
ptaszku.
Hej, nawet w twych piór
przędzy.
Dziadku Staszku!
Patrz, ptaszek z autobusem
w ustach.
ptaszki ust nie mają.
Och, już Asiu szósta.
Za to tramwaje, owszem
pogryzają.

Wróble marne, marne pokusy.
A co powiesz Asiu na trolejbusy?

Przy tym się uśmiałam=D Naprawdę, potrafi ten wiersz rozbawić.
Bardzo mi się podoba właśnie taka forma poezji. Trafia do mnie zdecydowanie=)
Chcę więcej!

no nic...
nie podoba mi sie...
nie smieszy mnie
i nie wiem jaki to ma przekaz...
nie wiem co chcesz tym wprowadzic...

ten wiersz mnie zaskoczyl, ale niestety negatywnie...

zapewne śmieszyć nie miało. przepraszam, że narażam kogokolwiek na rozczarowanie. ale tak bywa. trudno. można nie rozumieć. można nie trafić w gust. trudno (ponownie)

może też jestem nim zachwycona. ale jest. i wiem, że ma coś. coś mojego, co chcę przekazać? cokolwiek

hoho.. czyzby kolejne z cyklu?



Tego, o do komory.
Z domem dorosłego
Na kartce potwory
Od archetypu matki polki nieśmiałego.
Wpadł kostkami w chemiczne roztwory.


Tymi jego kostkami rzucała co tydzień
Boso, na zimnej podłodze
Ich ta cotygodniowa pora widzeń
Obemował ją wzrokiem ku wielkiej trwodze.
Aż wreszcie końców nie było dowidzeń.


Patrz, ona szafkę nocną penetruje
A on wracając widzi jej usta
W niej też wszystko się gotuje
Kapusta, usta jej i rozpusta.
Upada bosa w śnieg ciepły i żałuje.

Ten post był edytowany przez samotna pasażerko: 29.01.2004 23:09

nie...

to nie jest cos, co lubie...

usta, kapusta, rozpusta...
nie..

druga zwrotka poplatana z rytmem...
szczegolnie czwarty jej wers...

nio ogolnie po Twojemu...
ale nie jest to tak fajne i mile do czytania, jak o folkowej babulence...

mozesz naprawde fajnie

troche z innej beczki myślę. Tak się jakoś złożyło, że znurzył mnie wyjątkowo polski. a mieliśmy być cicho. no to byłam. W stylu komercyjnym przedstawiamy.. iggy'iego pop'a!


Najpierw ambasador siedzi,
u siebie - w ambasadzie.
Pasażerka mu mija
wciąż - przez okno tramwajowe.
Gdy on bez samochodu
staje się anonimowy,
będzie sobie obok niej
miejsce grzał.
Za opłatą przylepił ich
motorniczy - do siedzeń.
A póki nie zadzwonią,
by wysiąść
oboje będą tak samo sztywni.
Dopóki on nie odbierze
z warsztatu
swojej wizytówki.
Ona wciąż będzie płaciła
2,30 za swobodne kołysanie,
w rzędach,
w jednym mieście.

'śmierć ko(t)nsumenta'

Czarne kubki, czarne kubki.
Umazane kawą,
uduszone w fusach.
Mamy próbki, całe tubki
na babcinych obrusach.


Pasta z mięty, pasta z mięty.
Wielkie zło,
świeżość nocy.
Język cięty, cały zmięty
wystrzelił jak z procy.


Żel do ciała, żel do ciała.
Pachnie winem,
pieni wódką.
Wanna cała, już za mała
stała się trutką.


Złota szminka, złota szminka.
Pełne usta,
po ciemku świeci.
W oku spinka, mała Chinka
cieszą się dzieci.


Szczupłe panie, szczupłe panie.
Żyją krótko,
śmieją często.
Pierwsze danie, na śniadanie
ich nóżki na gęsto.


Bojówkarze, bojówkarze.
Tylko w książkach,
nie mają roboty.
Piją w barze, marne straże
zdechłe kojoty.


Małgorzata, Małgorzatka.
nie kupiła,
wisi na płocie.
Pomóż kocie, Behemocie
niezła prywatka.