Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Na Rozdrożu [zak], nie związane z hp

[Illusion]

.
.
.
.
.

Ten post był edytowany przez Illusion: 09.01.2015 01:59

[Darkness and Shadow]

Urocze... Takie, takie... Powiało filozofią. Normalnie widzę, że wreszcie ktoś pisze w podobnym stylu jak ja! Ja też piszę lekko filozoficzne, sentymentalne, dające do myślenia. Podobał mi się ten wiersz o czasie, a także początek. Mnie właśnie zaciągnął do daleszego przeczytania ten wstęp

Miarowe stukanie zegara, przyprawiające o mdłości każdego dnia. Ta precyzja nie do zniesienia, kompletny brak litości... Świadomość, że płynie. Płynie tym swoim cholernym, idealnie krystalicznym nurtem. I ma wszystko gdzieś.
Rytuał, powtarzany niezmiennie od kilku lat. Uparte wpatrywanie się w "niezwykłą" konstelację gwiazd wymalowanych na suficie. Po jakimś czasie przeniesienie zmęczonego monotonią wzroku na lewo. Okno. Seledynowa zasłona, obrzydliwie pogodna. Słońce, kawałek drzewa - sielankowy obrazek.
Gdzieś głęboko zachowane strzępki normalności, tak zapalczywie chronione. Na zewnątrz obojętność na wszystko, co nie dotyczy tego piekła - recepta na przetrwanie.

Lubię takie dające do myślenia opowiadania i mam pytanko: będą jakieś dalsze części?

Pozdrawiam
Darkness and Shadow

[Shmanii]

Świetne naprawdę świetne. Zgadzam się z Darkness and Shadow powiało Filozofią. Ale bardzo interesujące. Naprawdę. Ja również mam nadzieję ze "będa jakieś dalsze części ;]

[avalanche]

Podobał mi się styl narracji, jaki zastosowałaś. Nie ma w tym ciągłości, lecz jakby pourywane myśli złożone w całość. Coś jak klatki filmowe nawet
Treść to już inna sprawa - czekam cały czas, aż ktoś mnie zaskoczy ;d Aczkolwiek trzeba podejmować różne tematy, a stawianie siłą na oryginalność jest czasem zbędne - prostota jest niekiedy właściwsza.

[Tajemnicza]

Świetne Naprawde przemknelam przez ta jednopartowke jak blyskawica. Zgdzam sie co do ciekawej narracji i sama nie wiem czemu czytajac wiersz pomyslalam o Stachurze =) Coz moge jeszcze powiedziec: wiecej takich opowiadan. Czekam i weny zycze =)

Ten post był edytowany przez Tajemnicza: 11.06.2006 00:39

[Abaska]

Porządny fick, do większej części nie mam zastrzeżeń, jedyne co do mnie nie przemówiło to źródło tego bólu z którym żyje bohaterka. A dokładniej druga część. Nie wydała mi się zbyt naturalna, tak jakby scena rozgrywała się w teatrze, nie w domu.

Ja z kolei mam nadzieję, że więcej części nie będzie, bo uważam, że ten fick przestałby być refleksyjny, a stałby się... no, straciłby na wartości

[Kara]

no myslałam że nie bedzie dalszej czesci. moim zdaniem ta jest lepsza od poprzedniej. pisz dalsze aż w końcu dojdziesz do doskonałości.

[Illusion]

Nie wiem o jaką poprzednią Ci chodzi, bo nie ma żadnej takiej To jest pierwsza i raczej ostatnia część.

[Kara]

A ja odczułam i zinterpretowałam to tak jakby to była druga część 'spieszmy sie kochac ludzi...". Jeżeli sie pomyliłam to sorry ale ja to tak odczułam.

[Sihaja]

Czytając pierwszych kilka linijek pomyślałam "O Boże, kolejny z tych mhocznych ficków, o przesadnym cierpieniu, patetycznych i w sumie niewiele wnoszących". Ale potem zaczęłam czytać dalej i wszystko się prześlicznie odwróciło. Fick mocny, ale nie do przesady, w jakiś sposób delikatny. I choć nie do konca popierwm styl samego początku, to jednak całość bardzo dobra i naprawdę warta przeczytania.