[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ wolna-wola

[vampirka]

wolna-wola
Zrobili mi dziecko
zwęglonego strachu
dziwni ludzie w czarnych maskach.

Nie po prostu wtłoczyli
pod łóżko malując
mrok na szarym licu.

Tlili powoli resztki
pokornej duszy osobowości
odłamki; złapali w półkroku uśmiech.

Ohydne tłumy wylęgają
spod zamkniętych powiek.
Co ja im teraz powiem?

Tulę - patrząc z odrazą
w głęboką pustkę -
własne wybory.

[Kira]

prawdę mówiąc nie bardzo rozumiem. nie widzę sensu, przesłania tego wiersza. ale zapewne ich po prostu nie dostrzegam, bo wiersz pewnie jest dobry i ma swoją [być może - ukrytą] głębię. jednak mimo iż go nie czuję podoba mi się kilka fragmentów ('zrobili mi dziecko z węglonego strachu, dziwni ludzie w czarnych maskach', 'tulę - patrząc z odrazą w głęboką pustkę - własne wybory'). generalnie to dość intryguje dzieło. trochę dziwne i tajemnicze. i trudne. z pewnością posiada jakąś pointę, jednak ja jej na razie nie znalazłam. niemniej zaciekawiła mnie ta praca. myślę, że jest dobra.