[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Zmierzch

Pisany pod wpływem chwili... a raczej widoku za oknem...



Za szarym płaszczem zmierzchu
ludzkie marzenia biegną pośpiesznie
Migają kolorowe na ulicach
roztrącając w pośpiechu realia.
Tu krzyk, tam westchnienie
Szept ulotny ciszy jak kwiat
rozbłyska za oknem ogniem
pomarańczowym.
Marzenia mają zapach
mandarynki i gożdzików
a zmierzch pachnie
świeżo i odważnie.
W ciemności łatwiej przyznać się
do siebie. Ciemność ociera łzy
haftowaną chusteczką i
gładzi ręką po bladej twarzy.



Ten post był edytowany przez Sihaja: 29.12.2003 17:55

Ha, podoba mi się :-) Czemu ja nie dostrzegam takich rzeczy patrząc przez okno?
Jedno mnie tylko razi. Nawał mi się w wierszach produktów spożywczych robi. Zaczynają mnie nudzić te wasze goździki i cynamony. Inne rzeczy też ładnie pachną- skóra, nowa książka, apaszka mamy... A nasi poeci ciągle o kwiatkach i przyprawach