[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Zmierzch

[Sihaja]

Pisany pod wpływem chwili... a raczej widoku za oknem...



Za szarym płaszczem zmierzchu
ludzkie marzenia biegną pośpiesznie
Migają kolorowe na ulicach
roztrącając w pośpiechu realia.
Tu krzyk, tam westchnienie
Szept ulotny ciszy jak kwiat
rozbłyska za oknem ogniem
pomarańczowym.
Marzenia mają zapach
mandarynki i gożdzików
a zmierzch pachnie
świeżo i odważnie.
W ciemności łatwiej przyznać się
do siebie. Ciemność ociera łzy
haftowaną chusteczką i
gładzi ręką po bladej twarzy.



Ten post był edytowany przez Sihaja: 29.12.2003 17:55

[muszka Me]

Najpierw układ wiersza -- ja go lubię =) naprawdę mam dość już tych wierszyków, co mają maksymalnie trzy słowa w wersie. A kropki na środku są niezwykłe.

Teraz treść -- wiesz, muszę powiedzieć, że bywały lepsze. I to zdecydowanie. Przesłanie jest znakomite... ale nie podobają mi się do końca te słowa... coś tak dziwnie przeplatasz jakby kilka stylów. I czytając wiersz na głos, tak jakoś to dziwnie brzmi. No ale może się mylę.

Ale i w środku znajduję słowne perełki... zapach mandarynki i goździków -- to zapach mojego dzieciństwa... tak przyjemnie zadrżałam, jak doszłam do tego momentu... O tak, moje marzenia pachną dokładnie tak jak Twoje =)