[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Saga o Wiedźminie

[Potti]

Ceadmil =)

Świetna, fenomenalna Saga ASa polskiej fantastyki, przez coraz wieksze grono uwielbiana =) chociazby na samym forum, i na temacie o ksiozkach i na temacie o tworczosci Tolkiena, mowi sie o niej i to bynajmniej nie negatywnie. ;'))

nie wiem za bardzo, czemu zakladam osobny topic, ale przynajmniej Klaud nie bedzie sie czepiala, ze jej zasmiecamy =)
jakie jest wasze zdanie o tej sadze, ktory tom najbardziej lubicie, co was 'pociaga' w tych ksiazkach?
uwielbiam, jak nie trudno sie domyslic, Legende o Wiedzminie i Wiedzmince, za tą naturalnosc, lekko i wspanialo narracje, ciekawy styl, opisy, w pewnym sensie szczegolne przez naturalnosc dialogi. momenty, ktore zapadajo w pamiec, zwroty akcji i srodki, utwierdzajoce w genialnosci. i mam sentyment do Czasu Pogardy, szczegolnie ostatnich stron. kiedy Ciri przyloczyla sie do Szczurow. =) lubie momenty, kiedy Ciri byla ze szczurami. bardzo lubie.
kocham przypisy na poczotku tomow, starszo mowe (pomimo awersji do samych elfow) i uczucia, ktore tak czy siak, przewazajo w tej ksiazce.
tylko sama nie wiem kto jest mojo ulubiono postacio. czasem podziwiam Yennefer, za to chlodnosc i obojetnosc dla niektorych, a takze umiejetnosc udawania jej, kiedy cos jo ruszylo. a takze za cieplo, kiedy przebywa z Geraltem. no, przedewszystkim chyba wlasnie Geralta lubie najbardziej. jego prosty charakter, ktory tak naprawde jest b. zlozony, to ironie, na kazdo okazje. i profesjonalizm. zimny.
=)
wiele postaci jeszcze zapadlo mi w pamiec, ale to juz innym razem.

zapraszam do wyrazania opini, Dh'oine. =)

[Potti]

ja powiem tak:
zdecydowanie wolę czytać Sapkowskiego, niż Tolkiena. podkreślam to zawsze, przy każdej tego typu dyskusji. przedewszystkim dlatego, że pamiętam mnóstwo textów z prozy ASa, lekkich, wesołych, ironicznych, smutnych, poważnych, prawdziwych czy innych, na każdą okazję. u Tolkiena natomiast nie ma takiej różnorodności, a mi zawsze właśnie o nią i o język literacki najbardziej chodzi. =)

i moim faworytem imho jest wizyta Jaskra w Brolikonie. trochę to dziwne, w sumie nic szczególnego, ale tak cholernie głęboki był fragment:
- Cieszę się, że przyjechałeś, sukinsynu.
i ten, o Geralcie, który wszystko stracił, że zakochałam się w Czasie Pogardy. i nigdy już od tego nieodstąpiłam, szczególnie po poznaniu historii Szczurów.