[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Syrena

[Sihaja]

Znowu było pod wpływem chwili. To nie jest chyba zbyt dobry wiersz Wyszedł jak wyszedł



Dobrze mi samej w rozzielenionym błękicie
srebrną skrzelką zdarzenia odbieram
w złotych paczkach przynoszą pragnienia
za specjalnym zezwoleniem nieba.

Stary czas usnął i drzemie nad księgą
w którym miał los gorącymi dłońmi
mi życie wypisać i śmierć i istnienie
żywsze niż płomień tańczący na słomie

Zapomniał.

Świat mnie cały zapomniał jak sen
Jak śmieszną zabawkę z dawniejszych lat
jak rybkę błękitną, zamarzłą i miękką
W połowie drogi wiszącą kukiełkę

[Sihaja]

Spoko Tak się tylko czepiam, bo wredna jestem Każdy rozumie wiersz jak... jak ten wiersz do niego przemiawia I żadna interpretacja "z wierzchu" czy "z głębi" nie jest zła