[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ eliksir nieśmiertelności

[Raven]

takie sobie... nie wiem, czy do kogokolwiek to 'trafi'

'Eliksir Nieśmiertelności'

Delikatna butelka.
Lekki płyn, uderzający w ściany.
Zobacz to, czego nie zobaczysz nigdy.
Wieczne życie
prawie w Twojej dłoni.
Przechylasz czarę,
ale czy chcesz, by padła pierwsza kropla?
Czy na prawdę chcesz
nieśmiertelności?
Zmierzyć się w czasie
w swojej samotności?
Twoi bliscy, z wszystkich czasów
zabiorą kawałek Twego serca
ze sobą - w piach.
Będziesz sam patrzył
w więzieniu, które sobie wybudowałeś
na wszystkie ery
tej Ziemi.
Czas nigdy nie stanie dla Ciebie.
Ludzkość będzie ginąć,
ale ty przeżyjesz.
Gdy przyjdzie dzień,
że nawet nasza matka
zginie w odmętach czasu,
co Cię czeka?
Samotny byt w pustce,
niczym samo piekło.
Pokuta, za nie popełnione grzechy.
Przyjdzie chwila
wspominania dni minionych.
Zapragniesz kiedyś zasnąć
na wieki,
lecz nie będziesz już potrafił.
Podpisałeś na siebie wyrok.
Czy na prawdę pragniesz nieśmiertelności?
Odpowiedz,
nim ten niepozorny płyn,
zacznie krążyć w Twoich żyłach.
Czy to eliksir życia,
czy to trucizna.

[Mellisa]

Nio Raven
temat naprawde swietny...

dziala na wyobraznie i powoduje ciarki...

z wykonaniem troszke gorzej...
rytm sie gubi
i nie ma punktu odniesienia w formie...

ale ten wiersz ma w sobie bardzo duzo subtelnosci...

mimo, ze opisuje rzeczy naprawde potworne, utrzymany jest w delikatnym 'nadcharakterze'

podoba mi sie ta kruchosc...

powinnas jednak popracowac nad forma...
bo ona powinna byc widoczna...

nie pisz 'na węża' - calym ciągiem...

może gdzies zrobisz oddech?
moze gdzies skrocisz wers?
a moze jakis delikatny rym?

reasumujac...
wiersz zapada w pamiec...

hmm...
chyba mi sie podoba =)

gratuluje