[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ ...i ja też jestem tym chłopcem, wybaczcie tytuł^^ i resztę też^^

[muszka Me]

Po pierwsze -- to wina Cailith, że ten wiersz się tutaj znalazł. Ja go nie lubię -- więc możecie bluzgać. Załamany rytm, wybijające momenty, banalne rymy... no same wady =) ale i tak przeczytajcie. (właśnie chyba zepsułam sobie opinię... ach)
-----------------------

Nocą łowił połamane księżyce
w stawie smutnym bo przecież samotnym
statku marzeń opuścił kotwicę
nieco później I szukał okiem roztropnym
śladów gwiazd na wzburzonym niebie
i z nicości próbował wciąż stworzyć
magiczną lunetę do patrzenia w siebie

A gdy czas przyszedł by ręce rozłożyć
rzucić w dal plany swej smutnej głowy
usnął wśród kwiatów jak czynią dziewice

I Ciebie również czekają połowy
polowania na złamane księzyce

[Sihaja]

Jejku "połamane księżyce" - to mnie tak ujęło, że aż...

Rymy - rzeczywiście - trochę mnie denerwowały, wyskakiwały na mnie z wiersza agresywnie i jakby nie na miejscu.

A tak - świetnie. Po prostu ślicznie. Zwłaszza ostatni dwuwiersz. Tylko jeszcze jednego się czepnę - magicznej lunety. Jakoś mi tak nie pasi w tym miejscu.

Muszko, paskudo jedna, wiesz, jak kocham Twoje wiersze. =*