[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wyznanie szarego człowieka

[Sihaja]

Ostatnio dodaję najwięcej wierszy, a szkoda, bo tu tyle utalentowanych leniuchów na tym forum się kręci, ze aż trudno wymieniać. Kolejne moje "dziełko", chyba nie najlepsze, ale co tam =)



Żeby nie widzieć mam łaty na oczach
czarne zupełnie, niehaftowane
światło tu stuka raz na rok.
Żeby nie słyszeć mam klapki na uszach
zaciśnięte pięściami, wyłożone
suchotniczą gwarą moich własnych problemów.
Żeby nie dotknąć obojętne rękawice
z wycinkiem na odbiór i czasem na krzyk.
( Bo krzyczy się łatwo w ciemność przed sobą,
słucha się gorzej - bo brzydki ten krzyk)
Żeby nie mówić - klamerkę na ustach
i odwrócony wzrok.
Wyniośle samotny, obojętnie obecny,
obcość swą obnoszę jak płaszcz
z przetartym kołnierzem.




Ten post był edytowany przez Sihaja: 08.03.2004 00:04

[Egwadien]

...a ja jestem utalentowane beztalencie XP

Sihaja... Nie chce powtarzac tego, co powiedziala Cailith (znoof ide na latwizne), ale najchetniej bym to zrobiła.
Wiersz nie jest ot tak sobie. Jest prawdziwy i gleboki... choc szczerze mowiac wolalabym, zeby tak nie bylo. Tak jak opisałaś.
I wiesz co jeszcze? Chciałabym umieć uczucia nazywać tak jak Ty. To co czuje, mysle, widze...

Gratuluje...