[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wyznanie szarego człowieka

Ostatnio dodaję najwięcej wierszy, a szkoda, bo tu tyle utalentowanych leniuchów na tym forum się kręci, ze aż trudno wymieniać. Kolejne moje "dziełko", chyba nie najlepsze, ale co tam =)



Żeby nie widzieć mam łaty na oczach
czarne zupełnie, niehaftowane
światło tu stuka raz na rok.
Żeby nie słyszeć mam klapki na uszach
zaciśnięte pięściami, wyłożone
suchotniczą gwarą moich własnych problemów.
Żeby nie dotknąć obojętne rękawice
z wycinkiem na odbiór i czasem na krzyk.
( Bo krzyczy się łatwo w ciemność przed sobą,
słucha się gorzej - bo brzydki ten krzyk)
Żeby nie mówić - klamerkę na ustach
i odwrócony wzrok.
Wyniośle samotny, obojętnie obecny,
obcość swą obnoszę jak płaszcz
z przetartym kołnierzem.




Ten post był edytowany przez Sihaja: 08.03.2004 00:04

Gdybys tak samo pisal, mial taki sam styl itp, to Sihaja nie byla by tak wyjatkowa jak jest teraz...