[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Dobranoc, (napisane ok. pół roku temu, odgrzebane)

Dobranoc
Śpij już
Niech potoki myśli niczym ziarnka piasku
Lekko spadając na twoje powieki
Utulą cię do snu

Niech nagle nawiedzi cię ten poeta
Co strumienie zdań wylewa co noc
A ucho twoje nieprzytomne
Zachwycać się będzie tymi słowami

A gdy słońce wstanie
Poeta odejdzie by pisać ponownie
A ty i tak nie zrozumiesz że wyśpiewuje
Akty z twojego życia

(dalam tu ten wiersz dla przywolania pieknych wspomnien... przypadkowo )

Ja tak napiszę może rzecz nie o wierszu, ale mi się w związku z tytułem przypomniało.

Dawno, dawno temu, kiedy biegały jeszcze dinozaury i żył Konstanty Ildefons Gałczyński, właśnie owego zacnego Gałczyńskiego pewna niewiasta poprosiła o napisanie wiersza "na dobranoc".
Gałczyński oprócz niewątpliwego talentu posiadał też dużą dozę humoru i prośbę wykonał. Jednak gdy niewiasta pokazała rodzicom wiersz, biedny Gałczyński stał się ofiarą swojego poczucia humoru i dostał zakaz widywania panny.
Oto co nasz bohater napisał:
"Dobranoc, cudzie kochany,
odwróć się, czym chcesz do ściany".