[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ WERONA

[Sihaja]

I znowu, cholipcia, piszę wiersze (po baaardzo krótkiej przerwie). I znowu, cholipcia, na wyświechtane tematy.




To wisiało nad miastem.
Śmierć o białych dłoniach
sztywno dzierżyła kosę
a na niebie pocałunek
wydymał się księżycem.
Julia miała złote włosy.
Koniec stąpał cicho,
naiwnie starając się
nie zbudzić świtu.
Chłopak był młody
i giętki jak brzoza
i silne korzenie
w słabym zapuścił życiu
Trudno go było oderwać,
dyszał jeszcze chwilę,
a potem zgasł
przytłoczony ręką śmierci.
Julia tylko westchnęła.

Ten post był edytowany przez Sihaja: 24.03.2004 17:44

[muszka Me]

Ach Sih, taka proza miejscami na siłę podzielona na wersy =) Za bardzo to dla mnie poukładane, jak na poezję, nie pasuje mi do tego, co pisałaś wcześniej, mistrzuniu =)

Ale do słów, połączeń, metafor, chylę czoło. Początek mi się bardziej podobał niż koniec (co też jest nienormalne, jak na poezję Sih). A tak BTW. co to jest "Jutylko"?

I jeszcze... ten trochę oklepany temat. Widzisz, tyle "wad" wytykam, choć tak naprawdę mi się podoba i mam świadomość, że w życiu nie udałoby mi się czegoś podobnego napisać. Pisz dużo, błagam.

=*