[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ 'przeznaczenie'

[Raven]

'Przeznaczenie'

Na świat
przychodzi dziecko.
Przed sobą ma
całe życie.
Ale już mój
cień, pada
na jego twarz.
Kosa błyszczy
w promieniach
wschodzącego słońca...
Czas płynie,
jestem coraz bliżej.
Możesz sobie uciekać,
skoro bogaty jesteś,
możesz odsuwać
mnie swoją nauką,
kolorową tabletką,
szeleszczącymi
banknotami.
Ale wciąż jesteś
tylko człowiekiem.
Proszę bardzo!
Uciekaj sobie,
spróbuj mnie
odsunąć, panie
bogaty, ale wiedz,
że i tak Cię dopadnę!

[Mellisa]

ooo... Raven wreszcie zawitała w nasze skromne progi ^^'
Dawno Cie tu nie było

hmm...
wiersz ma niezwykle krótkie wersy
czasem tworzy je nawet jedno słowo.
Zamierzony cel...
ale taka forma przyspiesza tempo czytania...
wiersz zaczyna gonić...
i to jest fajne w miejscach o uciekaniu
ale w niektórych fragmentach chcialoby się oddechu i zwolnienia...

zakonczenie mnie nie uwiodło
a powinno

ogolnie interesujace.
Plus za to, ze mimo szybkiego tempa wiersz zostaje zapamietany...
mam nadzieje, ze jeszcze niedlugo cos zamiescisz... ^^