[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Bądź

[vampirka]

Bądź
Jak od wschodu do zmroku,
Jak od myśli do kroku,
Jak od jawy do snu pod powieką,
Jak od burzy do tęczy daleko,
Tak ode mnie do ciebie,
Tak do duszy mej w niebie...

Bądź dla mnie chłodem w upale,
Bądź trawą pragnącą wody stale,
Bądź, proszę, bądź bukietem bzu,
Bądź oprócz tego że tam, to czasem tu...
Bądź - proszę, jak nikt nie prosił ciebie,
Bądź jeszcze kiedyś tu, w naszym niebie...

Tyle gwiazd nieodkrytych nas dzieli,
Tak dużo czerni, tak niewiele bieli...
Milion dróg na przeciche pustynie,
Niespokojne uczucie, że życie nas minie...
Bądź jednak, mimo ciężkiego mego spojrzenia,
Bądź - choć to odległość nie do przeskoczenia...
Bądź, bo ja będę pomimo i dla ciebie
Bądź, choćby dla mnie... spotkajmy się w niebie...


koment.: monotonia moze co do tematu ;-) ale docencie, ze jakies postepy co do formy... (-;

[Mellisa]

weszłam bez przekonania...
spojrzałam jak długi jest wiersz ciągle bez przekonania...
ale już pierwsza strofa mnie uwiodła
mimo tego, ze stosujesz, uwielbiane przez Morne, anafory, wiersz nie jest nudny.
Potrafisz zaciekawić. Inteligentnie zaciekawić^^

I rymy...
no poprostu cudeńka...

Vampi, powoli zaczynałam w Ciebie watpić
pisałas jednostajnie
ale teraz chyle czola...

na prawde
gratuluje
i czekam na wiecej