[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Margines Poetycki, wiersze

[Mojskis]

Bóg to postać wielopostaciowa
Dla jednych ważność osobowa
Otrzymująca hojne ofiary
Jako dowód ludzkiej wiary

Jedni sądzą, że to Zbawiciel
Wielki świata Odkupiciel
A jak trwoga, to do Boga
On pokaże, która dobra droga
Wyplątania się z kłopotów
-to teorie dla idiotów!

Przecież Bóg to źródło wiary
I to nie są żadne czary
Człowiek wierzy, a więc żyje
I niech się z tym nie kryje
To przy życiu go utrzyma
I cierpienie też wytrzyma
Będzie wiedział, że gdy umrze
Strach i trwoga będą próżne
Znajdzie się przy Bogu w niebie
To samo czeka mnie i Ciebie

I nie trzeba Boga obdarowywać hojnie
Wystarczy mocno wierzyć,
że po śmierci nowe życie ma być...

[Mellisa]

proszę o spokój!
nie tutaj...

hmm
temat wiersza nawet niezły...
widać, chciałaś przekazać coś wlasnego.
własne przemyslenia, własne obserwacje...
czuje, że bardzo Ci na tym zalezalo...

moze az za bardzo?
odstawilas na bok wszystko to, co pozwala cieszyc sie przekazem w ładnej formie..
po raz kolejny apeluje do mlodych poetów:
rytm daje wrazenie przemyslania i pewnosci...
takze nawet gdy treśc temu zaprzecza, pozostaje 'wrazenie'
rytm!

rymy tez Ci nie wyszły...
takie troche kolędowo, pieśniowe =)

no, ale dobrze ze bierzesz przyklad z czegoś znanego i akceptowanego...

ale nastepnym razem wystrzegaj sie tego ^^
juz to znamy...

masz dobre pomysly tylko teraz wykorzystaj je w inny sposob...
pomysl caloscia, a nie tylko tematem...
bedzie dobrze =)