[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Haiku, jeśli wiecie o co chodzi...

kiedyś (jakieś 3 miechy temu) pani na polaku zadała nam zadanko dom. stworzenie haiku (japońska forma liryki orientalnej)
temacik mi się tak spodobał ze stworzyłam pare takich haiku, no i na moje
(nie)szczęście pani ich nie sprawdzała...
dajem je tutaj...
oceńcie...
ostrzegam nie jestem dobra jesli chodzi o pezje

HAIKU:


Pustka -
Kropla srebrnego słońca...
Zapada Mrok.

***

Szkarłat nieba...
czerwienieje -
Błękit morza.

***

Czerwona dusza -
Zabarwia biel
krew...

***

Radość...
Wskazówki zegara -
Sen.

Patrzysz na tego swojego kotleta. Zjadasz go i uznajesz, że to nie kotlet, bo jest niedobry? Czy twoje słownictwo jest tak ubogie, że nie znasz słów - smaczny, okropny? Czy nie wiesz, że do opisywania cech używa się przymiotników i temu podobnych, a nie rzeczowników? Nie uważasz, że zamiast kwestionować kotletowatość kotleta na podstawie smaku powinnaś raczej przyznać, że "faktycznie - to kotlet. Ale jaki ohydny!". Istotą rzeczy nie jest to czy są dobre czy złe. Rzeczownik to obiektyna część mowy. Nawet jeśli kotlet nie był dobry - w dalszym ciągu pozostał kotletem, tylko złym.

Sama prowokujesz.

A wracając do tematu:

Haiku to nierymowany wiersz wywodzący się z Japonii. Składa się z siedemnastu sylab ułożonych w trzech wersach: w pierwszym pięć, w drugim siedem i w trzecim znowu pięć zgłosek.

Więc haiku to nie jest. Jakkolwiek "Treścią haiku stają się zaskakująco proste spostrzeżenia poety, opisującego równie proste rzeczy i zdarzenia" - i ten warunek udało ci się spełnić w większości prób.

Poza tym dla mnie haiku jest.. poprostu nie lubię tej formy. "<<Europejska >> kategoria <<pointy">>jest zupełnie obca haiku .", jak pisze Andrzej Tchórzewski i dla mnie to jest dość duża wada. Lubię trafne sformułowania, aforyzmy itp.