[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Bez Łez Płaczemy Dorośli

[vampirka]

bez łez płaczemy dorośli
tak w ogóle nie poetycko
suszymy sobie przemoczone dżinsy
na deszczu w dodatku

jacyś opętani chyba to przez
śmieszny suchy chleb
jemy go i jemy opętani

cokolwiek będzie zawsze
jest dobrze przez ten chleb chyba
bo ty bo my i wszyscy w ogóle


to jak co noc
każdego dnia

i księżyc i słońce
w jednym miejscu i nigdzie więcej


nie wiem dlaczego
uspokaja mnie jednak ta burza
i widok drzewa samotnego strażnika

połączeni głodem i brudem
na granicy zdrowego rozsądku
gubiąc ostatnie wyznaczone zasady

wszystko to samo
i nie powtarza się nigdy to
już nigdy las nocą nie będzie podobny


to jak co noc
każdego dnia

i księżyc i słońce
w jednym miejscu i nigdzie więcej
niezatrzymane w płucach powietrze
a w sercu



wiem tylko gdzie z kim co i jak
nie mam pojęcia czemu
.. no i ten dzwiek wiatru i gitary w uszach

[Emily Strange]

Nie podoba mi się i co gorsza sama nie wiem co mi się w tym wierszu nie podoba.
Chaos, roztrzepanie, cały wiersz jest taki 'rozhuśtany' tudzież 'rozbujany' jak kto woli. Pierwsze dwie zwrotki - owszem - przypadły mi do gustu, ale na tym się skończyło bo reszta wygląda jakbyś pisała na siłę, nie mając ani weny ani pomysłu.
Wiem, że potrafisz pisać, bo czytałam twoje inne wiersze, ale ten raczej nie jest tym z "twoich lepszych".