[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Substytut

[Sihaja]

Hmmmm....


Pogardę zaciska pod powiekami
tam inny obraz mgli się niewyraźnie
nieznany zapach, twarz i usta,
na które ktoś czekał
i się nie doczekał.
Wyciągnąć rękę łatwo,
zawiesić na niemarzeniu
sprzeniewierzyć się sobie -
mieszać z błotem myśli
stwierdzając ze zdziwieniem,
że ich się nigdy nie miało.
To nie ta bajka, ktoś drzwi pomylił
ktoś odarł brutalnie świat
ze swej nadziei,
i stanął w bezczelnych łachmanach
twierdząc, że to naturalne,
w imię wyższej potrzeby
nauczył się mówić miłość
jak popadnie.

[Mara]

Dwa ostatnie wersy to jest mistrzostwo swiata.
Reszta jakos nie zapadla mi w pamiec.
A szkoda, bo ładny jest ten wiersz.
Nawet bardz, ale Mellisa ma racje jakis nie Twoj.