[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Substytut

[Sihaja]

Hmmmm....


Pogardę zaciska pod powiekami
tam inny obraz mgli się niewyraźnie
nieznany zapach, twarz i usta,
na które ktoś czekał
i się nie doczekał.
Wyciągnąć rękę łatwo,
zawiesić na niemarzeniu
sprzeniewierzyć się sobie -
mieszać z błotem myśli
stwierdzając ze zdziwieniem,
że ich się nigdy nie miało.
To nie ta bajka, ktoś drzwi pomylił
ktoś odarł brutalnie świat
ze swej nadziei,
i stanął w bezczelnych łachmanach
twierdząc, że to naturalne,
w imię wyższej potrzeby
nauczył się mówić miłość
jak popadnie.

[muszka Me]

Sens mi się podoba, końcówka genialna, jednakże z drugiej strony -- mam głupie wrażenie, że się nie przyłożyłaś, miszczu (;

Przede wszystkim w niektórych momentach ma się wrażenie, że to proza, nienaturalnie pocięta na wersy (czasem to aż gryzie). Po drugie: "...na które ktoś czekał/ i się nie doczekał." Jakby to powiedzieć? "Siała baba mak/ nie wiedziała jak" (: No i jeszcze mnie denerwuje interpunkcja -- ale to tylko bardzo subiektywne zdanie, bo jedni to lubią inni nie -- Twój wybór i zero błędów.

Dobra, a teraz trzeba pogłaskać. Jak już mówiłam koniec jest ładny, no genialny, niech będzie. Jeszcze mi się "niemarzenie" podoba i kilka innych słów, które dodają tej esencji... No i coś przekazujesz w tych wierszach. Nie piszesz tak o, ale zawsze dajesz coś do wyciągnięcia i zapamiętania na szare dni. Dzięki -- to lubię u Ciebie. O. =)