[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ 'przjrzewanie'

Osatanio Sumiko napisała u mnie:

I tak dłuższy czas mnie to zastanawiało i zgadzam się z tym.
Próbujemy być kimś starszym, większym. Kimś kto potrafi to i tamto.
Tak jakby życie dawało nam cholernie w kość. A jak się zastanowić, to jak jest?
Czy mamy problemy w domu, żeby podcinać sobie żyły w wieku 14 lat?
Czy nasze życie jest tak bardzo przykre? Każdy myśli, że jest wyjątkowy.
A jak każdy tak myśli, to znaczy, że nikt nie jest. Piszemy takie mądre rzeczy.
Jedna z niewielu rzeczy, w ktorych zgadzam się z Syriiuszką, jest to, że chyba jesteśmy za młodzi, żeby dyskutować na forum o HP nt Aborcji.
Czemu musimy pisać na blogach, na forach i ogółem w necie takie 'dojrzałe' sprawy?
Czy to nam nie szkodzi? Ogranicza nas, każdy chce być stary. Wstydzi się swojej części dziecka. Musi zgrywać kogoś kim nie jest. Jakby nie było, na tym opiera się duża część naszego 'równiewieśnikowego' środowiska. Trzeba utrzymywać 'poziom'.
Trzba się napić, bo nie masz szacunku. Trzba zapalić, bo nie masz szacunku.
Wiecie, że przynajmniej większość z nasz działa pod cholerną presją ?

Zbyt dużo pytań...

ej a kto Ci pozwolił to wykorzystać?

hmmmm... no ja tam jestem dość dziecinna na swój wiek /no np. siedze na Magicznym Forum gdzie średnia wieku to 12 lat, to już o czymś świadczy/ i cóż to też nie jest wcale takie super. Czasem chciałabym dorosnąć, ale nie mogę, strasznie naiwna jestem i do tego idealistka. A, że dzieci teraz szybciej dojrzewają... niektórzy napewno, bo zmusza ich do tego środowisko, lub warunki w jakich się wychowują. Inni bo się naoglądali za dużo telewizji. Są też tacy jak ja -zamknięci w różowym pudełku, wiecznie popełniający te same błędy, nie znający za dobrze realiów świata. A potem robią duże oczy gdy ich życie w dupe kopnie...
I żadna z tych opcji mi się nie podoba. Bo jest takie magiczne słowo: równowaga i to podobno jest klucz do szczęścia.