[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Sonet O Gitarze

[Carti]

Stoi sobie w kącie, jakby na kogoś czeka
sześciostrunowe, piękne wytrzeszczywszy oczy
i żałość ciągle w serce pęczniejące tłoczy
z podejściem do niej w kącik nieśmiało się zwleka

Kontakt z nią życiodajny jak duży łyk mleka
lecz cóż to? Jedno oko łzę powoli broczy
Serce zaś omal z piersi nie wyskoczy
Zwykła sytuacja, a dylemat dla człeka

Ująć ją w delikatnie w podniecone dłonie
i wszystkie swe uczucia powoli wyśpiewać
usiadłszy uprzednio na romantycznym tronie

Potęguje doznania, może je podlewać
miłość zaś delikatnie, lecz stanowczo płonie
nim strudzony z emocji człek zacznie omdlewać

Ten post był edytowany przez Carti: 26.08.2004 16:48

[Egwadien]

hmm...
też kocham moją gitarę.
W kącie u mnie nawet dwie stoją w swoim ubranku. I jedna z nich staram się molestować jak najczęsciej (druga jest pozyczona i czeka az wroci do wlasciciela, ale nie istotne)
Wiersz chyba do mnie nie trafił. Ciekawy styl, ale mi ta melodia nie pasuje. Przenośne znaczenie gitary, podobnie jak dosłowne, budzi we mnie inne emocje niż wiersz.

Ale swoją Gitarrę też traktuje jak moją dziewczynę =)