[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wielkie Oczy, Spartańskie

Och Ty mój Spartakusie wierny, Ty jeden nie patrzysz w tej nędzy do mojej patelni,
Całej rodzinie naszej nie ufam, Tyś ma jedyna bratnia dusza,
Zbyt wiele pięknych chwil z Tobą przeżyłem, aby teraz skusić się w tej nędzy Ciebie uwędzić,
Wiele chwil oddanych, mój drogi przyjacielu, w czas lepszych niż te wschodzącego dyktatora,
My się schronimy, ukryjemy, nie będziemy w zasięgu dyktatora, Tylko ja i Ty,
Bo ma rodzina nie jest tak wierna, jak Ty, jesteś jeden jedyny, ten dobry.

Oj, ja tyż nie wiem o co chodzi, ale ja zmęczony człek jestem i chodzę jak pijana. Tylko po tej "patelni" zajechało mi przepisem kuchennym. Bo jem akurat obiad (nie śmiać się, wiem która jest godzina).