[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Śmierć

[Sihaja]

Jeszcze mam w głowie dźwięk głosu
jeszcze na wpół przebudzona pościel
paruje ciepłem czyjegos ciała
jeszcze zapach krąży,
lekko tupiąc, po pokoju.

A leży zwinięty w kulkę
jak dziecko, nieszczęśliwe
zapłakane, samotne
skurczone ciało
zbyt późno dotknięte

Jeszcze przecież pamiętam
szorstką pieszczotę ramion
bezpieczeństwo i ufność,
skryty pod poduszką
dziecięcy Biegun Północny.

Najbardziej pieką słowa,
pieką i bolą w środku,
ściśnięte, zapomniane,
pogniecione w martwej
pogoni własnych dni.

[Cailith]

Boli.
I tyle.
Ja to wiem, Sih. I bardzo mocno Cię teraz przytulam. I nie chcę, żebyś tak pisała - już nigdy.
I przytulę Cię tak naprawdę - niestety dopiero na wakacjach...