[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ A Kiedy Przyjdzie Ten Dzień..., wszystko się skończy.

[Devi]

A kiedy przyjdzie ten dzień
I weźmie mnie pod swój czarny płaszcz
Nie płaczcie za mną bo szkoda łez
Nie kładźcie bukietów
Nie przynoście róż
Nie zostawiajcie wieńców
Nie palcie lamp
Nie stawiajcie zniczy
Nie budujcie pomników
Nie pozłacajcie nagrobku
Nie wypisujcie pięknych słów
Mnie tylko już nie będzie
Nie powstanę by być z wami
Niech więc zamieszkam w waszej pamięci
W waszych sercach
A na grobie moim
Rozsypcie bukiety polnych kwiatów
Stokrotek i niezapominajek
I odmówcie za mną modlitwę
Modlitwę pamięci
Tylko tyle chcę
I nie przychodźcie na mój grób ze smutkiem
Przychodźcie z uśmiechem
Tak jak zawsze to było
Bo kiedy przyjdzie ten dzień
Będzie już tylko dobrze...

[Sihaja]

Wiem, Nai, że jestem subiektywna.

Dlatego potem powiedziałam, że ten wiersz jest nie do końca w tym klimacie.

I być może masz rację - może w tym konkretnym przypadku się myliłam - i jeśli tak, to zwracam honor. Bo wiem, że ja tak naprawdę nic nie wiem (Sokrates ze mnie XD) i bardzo możliwe, że ten wiersz (albo jakiś inny, który podłączyłam pod tą kategorię) hyh... jest o czymś więcej niż mi się wydaje.

Ale niestety nastąpił przesyt danej tematyki i podejścia do życia. To była "kropla, która przelała kielich".
Bo moja wiara w to, że życie JEST piękne zbytnio kłóci się z tym. Ale to jest MOJA wiara i inni mogą miec inne zdanie.

Ja niestety tak to odbieram.