[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ ***, 7.XII czyli w dzien pogrzebu przyjaciela

[voldzia]

nic

Ten post był edytowany przez voldzia: 21.11.2005 15:05

[muszka Me]

O gratulacje za brak przesadnego dramatyzmu. Przeczytawszy tytuł, byłam pewna, że to kolejny wiersz o umieraniu z rozpaczy, przechadzaniu się po cmentarzu myśli, łzach w poduszkę, itp. Zaszkoczyłaś mnie mile.

Podoba mi się przestrzeń w wierszu. W ogóle, przynajmniej w moim przypadku, działa na wyobraźnię. Ładne.

Trochę tylko przegadane. Trochę tylko kaleczą niektóre słowa, jakby zbyt dosłownie przekazywały treść. Poza tym jest do przeczytania i zapomnienia. Szkoda, że nie porusza, ale jednocześnie dobrze, że nie próbuje nawet tego robić. Nie oszukuje -- i za to brawa.