[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ ***

[Siobhan]

O rany, jak dawno mnie tu nie było. Mam nadzieję, że wróciłam na dłużej. Tak coś mnie tknęło. Po prostu


Śpiąca na miękkim posłaniu z obłoków,
Tańcząca wśród dzikich, gniewnych płomieni,
W gwiazdy wpatrzona, wsłuchana w głos kroków
Niczyich, zgubiona w morzu zieleni

Słyszeć nie chciałam tego, co prawdziwe
Świat przez zasłonę tęczy oglądałam
Nie realne ważne, lecz urodziwe
Piękna życia nawet w śmierci szukałam

Ty, mój księżycu, zasłonę minąłeś
A idąc światła jej nie naruszyłeś
Tylko ty nie masz barw wstęgi na twarzy

Przy tobie o prawdzie ma dusza marzy
Ty jeden jej płomień możesz ostudzić
Mógłbyś, lecz ja wciąż boję się obudzić

[Ewelka]

Słyszeć nie chciałam tego, co prawdziwe
Świat przez zasłonę tęczy oglądałam
Nie realne ważne, lecz urodziwe
Piękna życia nawet w śmierci szukałam

Ja juz pisałam, ale chciałam jeszcze powiedziec ze jak na cały wiersz to najbardziej podoba mi się powyższy fragment ^^

Jak pisałś u góry wolisz krytykę niż jak ktoś pisze że wiersz super i tak dalej. To bedę miła i powiem (choc tak nie uwazam ale to na twoje życzenie
Twój wiersz jeste denny, głupi i bezsensu.
Spełniłam twoje marzenie Siobhan?

ps. Powiem jak w sądzie.To co powiedziałam to była: (nie)prawda , (nie)prawda i tylo (nie)prawda