[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Długie Oczekiwanie (tłumaczenia), Jeśli nie lubisz ficków HG/SS nie czytaj

[Julka]

To nie jest moje opowiadanie, ja je tylko tłumaczę!! Ancientgirl, autorka, pozwoliła mi tłumaczyć.
Bawcie się dobrze.

DŁUGIE OCZEKIWANE
Opisane postacie nie należą ani do mnie, ani do Ancientgirl, są własnością pani J.K. Rowling.


Rozdział 1

Hermiona Granger pracowała na Uniwersytecie Czarodziejstwa w Dover katalogując wiele z uniwersyteckich starych ksiąg i zwojów. Robiła to przez ostatnie 6 miesięcy. Ukończyła szkołę z wyróżnieniem rok temu, i podróżowała przez 6 miesięcy aby odpocząć. Dostała ofertę pracy na uniwersytecie zaraz po powrocie z Francji i natychmiast ją zaakceptowała. Życie w rodzinnym domu było przez chwilę przyjemne, ale chciała szybko rozpocząć własne życie jako młoda, dorosła osoba.

Hermiona specjalizowała się w Transmutacji i w Eliksirach i udało jej się zdobyć stopień naukowy w obu tych dziedzinach. Gdy zaczynała swą pracę na uniwersytecie myślała, że pokocha życie w otoczeniu wiedzy i historii, ale okazało się to nieznośnie nudne. Teraz jednak mimo to były to dla niej poważne pieniądze i było to lepsze niż nic. Przyjechała do swego mieszkania w ten piątkowy wieczór i znalazła sowę czekającą na nią za oknem sypialni.

Hermiona otworzyła okno by wpuścić sowę do środka i bezzwłocznie dała ptakowi mały kubeczek z wodą i talerzyk z kilkoma kawałkami bekonu, które miała zawsze pod ręką. Potem odwiązała od nóżki sowy mały zwój pergaminu i usiadła na łóżku aby go przeczytać.

Droga Panno Granger:

Piszę ten list z nadzieją, że jesteś doskonale wypoczęta po swoich długich wakacjach. Słyszałem, że ukończyłaś studia na Uniwersytecie Czarodziejstwa w Dover i niedawno otrzymałaś ofertę pracy złożoną przez wspomniany uniwersytet. Byłem jednak wstrząśnięty słysząc, że zdobyłaś dwa pełne stopnie naukowe. Mogłaś słyszeć lub nie, ale profesor McGonagall będzie potrzebowała nauczyciela – asystenta do lekcji Transmutacji w nadchodzącym roku szkolnym. Miło mi zaproponować Ci tę posadę, Panno Granger. Wiem, że będzie Pani doskonałym nabytkiem dla Hogwartu, jesteś jednym z niewielu uczniów, którzy ukończyli szkołę z tak wysokimi ocenami w ciągu ostatnich 20 lat.

Kazałem sowie poczekać na Twoją odpowiedź.

Czekam na wiadomość.

Uprzejme pozdrowienia,
Albus Dumbledore
Dyrektor
Szkoła Magii i Czarodziejstwa Hogwart

Hermiona była dumna. Tak często marzyła o powrocie do jedynego miejsca, do którego zawsze pasowała, do jedynego miejsca, w którym naprawdę czuła się jak w domu. Dała sowie więcej bekonu i wody, usiadła przy biurku i napisała odpowiedź:

Drogi Dyrektorze Dumbledore:

Nie wiem od czego zacząć, by powiedzieć Panu jak bardzo cieszyłam się gdy odebrałam Pański list.
Czuję się zaszczycona Pańską ofertą i oczywiście przyjmuję ją. Proszę powiedzieć mi, kiedy chce Pan bym przyjechała do Hogwartu, więc będę mogła powiadomić Uniwersytet, gdzie obecnie pracuję, kiedy odchodzę.
Dziękuję za tę wspaniałą możliwość. Nie mogę się doczekać momentu, kiedy zobaczę Pana i innych profesorów. Proszę przekazać moje pozdrowienia profesor McGonagall.

Pozdrawiam,
Hermiona Granger

Dziewczyna uśmiechnęła się a potem przywiązała list do nóżki sowy, która w moment później odleciała. Hermiona usiadła z powrotem na swym krześle i zaczęła snuć plany. Oczywiście będzie musiała powiadomić rodziców, potem Harry’ego i Rona. Wiedziała, iż obaj wciąż są na ich kursie Aurorów i na chwilę zatrzymali się w ustronnej części Anglii, wypełniając tajne misje. Pomyślała, że i tak wyśle list adresując go do mieszkania przyjaciół, tak żeby mogli odebrać korespondencję tuż po powrocie do domu.

Zaczęła robić listę rzeczy, które będzie musiała wziąć ze sobą. Jeśli będzie miała żyć w Hogwarcie, nie będzie już potrzebowała swojego mieszkania i wielu rzeczy, które w nim były. Zdecydowała nie zostawiać niczego na ostatnią minutę i zaczęła spisywać, co powinna zatrzymać, a co oddać lub wyrzucić.

Gdy szczęśliwa siedziała na podłodze pakując książki i inne mniejsze rzeczy nagle zdała sobie z czegoś sprawę. Będzie mieszkała w Hogwarcie! To oznaczało, że będzie mieszkała pod tym samym dachem, co on, będzie pracowała w tym samym miejscu, jadła w tym samym miejscu, będą kolegami, współpracownikami! Jak będzie mogła funkcjonować przy nim bez wzbudzania jego podejrzeń. Zaśmiała się i potrząsnęła głową, nienawidził jej tak bardzo, że nie było szans, żeby poświęcił jej choć jeszcze jedno spojrzenie, jedną myśl. Nigdy się nie dowie, nie będzie w stanie wyobrazić sobie, co do niego czuła. Poza tym, czemu miałoby go to obchodzić? Nie, profesor Severus Snape nie dałby złamanego grosza za to, że Hermiona go kochała, nawet jeśli wiedział.

Proszę, skomentuj opowiadanie.
Napisane przez Ancientgirl, przetłumaczone przez Julkę.
Written by Ancientgirl, translated by Julka.

Link do oryginalnej wersji językowej:
Link to original language version:
http://fanfiction.mugglenet.com/viewstory.php?sid=643

Ten post był edytowany przez Julka: 05.05.2005 23:46

[KaRoLiNa]

Przeczytałam tylko początek pierwszego działu i od razu odczułam, że mi czegoś brakuje, ale to będzie raczej uwaga do autorki niż tłumaczki. Mianowicie nie podoba mi się to, że od razu na wstępie opisuje się w skrócie dzieje Hermiony po ukończeniu Hogwartu. Moim zdaniem lepiej by było gdyby ta informacja została sprytnie wpleciona pomiędzy jakimiś wydarzeniami jako wspomnienie, przemyślenia itp. Wyszłoby to na pewno o wiele naturalniej.

Co do estetyki tekstu bardzo mi brakuje akapitu, niby drobiazg, ale mile widziany. Również lepiej by wyglądało jakbyś list wyróżniła kursywą, od razu by było widać, że to nie jest "normalny" tekst, tylko cytat. Wydaje mi się, że niepotrzebnie oddzielasz opis od dialogu enterem np.

Gdy zbliżyła się do szczytu schodów zobaczyła profesor McGonagall stojącą obok bardzo szczęśliwego profesora Dumbledore. Hermiona uśmiechnęła się momentalnie i popędziła ku nim.

- Dyrektorze, profesor McGonagall jak się cieszę, że znów was widzę – powiedziała, gdy podeszła bliżej.
- Hermiono, jak bardzo cieszymy się, że wreszcie przyjechałaś. - Minerwa postąpiła krok do przodu i ciepło przytuliła Hermionę.

Zamiast tego, jeśli chcesz tekst jakoś oddzielić stosuj akapity (patrz wyżej).

To kilka takich "kosmetycznych" uchybień, zlikwidowanie ich wpłynie dodatnio na estetykę tekstu .

Wracając do fabuły to brakuje mi tego "czegoś", być może, przeciwnie do innych czytelników, akcja dla mnie troche za szybko biegnie, niektóre zdania są mało rozbudowane np.

Minął tydzień i Hermiona stała u wrót Hogwartu

tutaj aż się prosi o jakiś opis tego, co lub jak bohaterka robiła przez ten tydzień pominięty w opisie przez autorkę np. "Minął tydzień, wypełniony gorączkowymi przygotowaniami, i Hermiona stała u wrót Hogwartu" ---> brakuje czegoś w tym stylu (być może moja "tffórczość" nie jest szczytem geniuszu, wymyśliłam to na biegu żeby pokazać, o co mi chodzi).

Ogólnie opowiadanie jak najbardziej poprawne, do tłumaczenia nie będę się czepiać, bo nie znam się na tym. Sam temat średnio mi opowiada, ale to już kwestia gustu.

Pozdrawiam i życze dużo czasu na tłumaczenie (oraz cierpliwości przy czytaniu mojego trucia)
Karolina.

PS. Chciałaś oceny, to masz .