[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Felix Felicis, i pojęcie szczęścia

[Koralina]

Od pierwszego przeczytania szóstego tomu cały czas zastanawiam się nad potęgą Felix Felicis. Ile zdziałać może szczęście w natłoku niebezpiecznych wydarzeń, jak pokierować losami osób, które go zażyją? Działanie eliksiru obserwujemy dwa razy, raz po wypełnionej misji wyciągnięcia wspomnienia od Slughorna, za drugim razem słyszymy od Ginny, że dzięki niemu przyjaciele Pottera uniknęli śmierci. Czy samo pojęcie jest w stanie odmienić pozytywnie wydarzenia takie jak (np.) walka z Voldemortem, przechylić czare zwycięstwa w strone Harry'ego, lub zapobiec nieszczęściu, bądź nieoczekiwanym wydarzeniom? Od pierwszego tomu (jak zauważył Snape) Harry unika wszystkich kłopotów dzięki pomocy innych, a czy sztucznie stworzone uczucie mogłoby wspomóc ostateczną rozgrywkę o losy świata? I jaki byłby wkład tego eliksiru, gdyby Potter rzeczywiście go wypił?
Przyznam, że troche mnie nurtują te pytania i skłaniam się ku wersji, że Felix Felicis odegra jeszcze jakąś rolę w książce, co nie oznacza, że przypisać mu można końcowy sukces (wierze w częściowy happy end). Jak sami zauważyliśmy po wypiciu eliksiru Ginny mimo wszystko stoczyła walke ze śmierciożercą, ale wspomogło ją właśnie szczęście, więc Harry zaatakował zwolennika Voldemorta, dając jej możliwość ucieczki. Cały czas zmierzam do tego, co stałoby się, gdyby przed starciem z Voldemortem Potter był pod działaniem eliksiru. I tu nasuwa się pytanie - czy w ogóle doszłoby do tego spotkania? Istniałaby możliwość, że jeśli Potter nie mogłby wygrać z Czarnym Panem, eliksir nie pozwoliłby zbliżyć się mu do zadania. A jeśli nie, czy Felix Felicis za pomocą szczęścia może wspomóc zdolności Harry'ego i pokierować nim tak, aby zmalała czujność Lorda V. i Potter by wygrał? Troche to wątpliwe, bo jak wiemy z pierwszego tomu, Harry pod wpływem szczęścia zapobiegł tylko szybszemu odrodzeniu Voldemorta, co nastąpiło trzy lata później - z czego wynika, że szczęście działa krótkotrwale i może odwrócić się od osoby, która się nim posługuje. Druga rzecz, która mnie zastanawia - czy da się oszukać szczęście i przemienić je w pecha, jeśli nie posługuje się nim? Harry miał możliwość nie udania się na błonie pod działaniem eliksiru, lecz to uczucie dotyczy bezpośrednio jego, a gdyby tak potężny czarodziej jak Tom R. posłużył się magią, by zapobiec szczęśliwej passie wybranego? Tu przydałoby się przytoczyć samo pojęcie szczęścia, którego niestety w HP nie znalazłam (co nie oznacza, że go nie ma, mogłam szukać niedokładnie). Możliwe, że człowiek nie ma głębszej władzy nad tym, ale skoro jest sam eliksir, musi być ono nieobce czarodziejowi..

Jak wiemy z szóstego tomu, nie można nadużywać Felix Felicis i zastanawia mnie, dlaczego Rowling o tym wspomniała, czy miała konkretny cel? Przecież jeśli nigdy ta mikstura nie pojawiłaby się już w książce, głębsze informacje wydawałyby się nieistotne. Powracam znów do moich przypuszczeń, jakoby miałoby to pojawić się jeszcze w historii w bardziej znaczącej roli.

[Potti]

na początku (tj. kiedy Ron go niby zażył) wydawało mi się, że ten eliksir daje po prostu pewność siebie. w końcu większość rozwiązań, które nasunęły się po jego zażyciu- tkwiły od początku gdzieś głęboko w umyśle, trudno było tylko je odnaleźć.
tak było ofkz z Ronem, który po wypiciu placebo, stał się dobrym obrońcom. ale to nie było nic niezwykłego, w końcu naprawdę nim był, tylko trochę za bardzo się stresował. dalej- Harry mógł sam dojść do tego, żeby wziąść Slughorna na litość i opowiedzieć mu historię o jego ulubionej uczennicy, która padła ofiarą Voldemorta i jego własną, jako syna, który musi zniszczyć mordercę. no i napad śmierciożerców na Hogwart- Ginny, Hermiona i Ron nie byli tacy źli w te klocki, szczęście dodało im ''pary'' do walki, ale bez tego też daliby sobie radę. pojawienie się Harry'ego przy Ginny to wg. mnie czysty przypadek. a gdyby ten FF naprawdę był taki cudowny, uratowaliby Billa przed wilkołakiem.
jedno tylko mi się tutaj nie zgadza- Potter sam nie wpadłby na to, że spotka Slughorna po drodze do Hagrida. nie miał pojęcia, jak ten spędza wolny czas, itd. to już trochę naciągane- choć przecież kobieca intuicja też tak czasem działa :]

może i ten eliksir odegra jeszcze jakąś rolę. myślę jednak, że nie będzie to miało miejsca w bezpośrednim starciu. Trójca może za to użyć go do rozwiązania ważnej zagadki, np. odnalezienia Horcruxa, albo coś w tym rodzaju.