[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Człowieczy Przetwór

[Semurius]

Człowieczy przetwór


Zamknięty w słoju
fermentuje z cukrów
dodanych wcześniej.
Obrasta w łoju
emocji wtórnych
idei nie swej.

Widzi to świat
mówiąc go właśnie
budulcem tym.
Słowami jak brat
napełnia czyniąc
pusty dym.

Pracy to zbiór
poleceń garść
wiadomo co.
Dodatki bzdur
usuwa w cień
- po co to?

Dziś dnia nie było
a wieczny ciąg
co trwa długo już.
Deszczem nie myło
nie padał dźwięczny
- chmury wiszą tuż.

Ciśnienie rośnie
ubija masę
w zbitą ciecz.
Jak przyzwyczajenie,
które nabyto
żyjesz - tak, becz...

[muszka Me]

A ja myślę, że w Tobie jest potencjał, bo piszesz mądrze, aczkolwiek słowa chyba wymykają Ci się spod kontroli, gubisz rozpozęte myśli, nie bardzo wiesz jak to wszystko zebrać do kupy, aby było ładnie. Rozumiem, każdy chce pisać oryginalnie, inaczej niż całe przecież szare społeczeńswo -- ale pamiętej, że nawet mistrzowie uczyli się od mistrzów. Nie wysilaj się na rymy -- one przychodzą z czasem, a czasem w ogóle nie przychodzą, jednak takie wymuszone więcej potrafią zaszkodzić, niż dodać utworowi uroku. I nie przejmuj się krytyką, bo ona jest po to, aby Ci pomóc. Nawet ta najoschlejsza, i nawet ta Sih (;