[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Aniele

[Cailith]

Uwielbiam chwile
gdy bezwstydnie ubrana
odmierzam Twoje ciało palcami
a Ty tak cnotliwie naga
drżysz pod moimi rękami

Twój zapach dźwięczy w uszach
Twój smak pod powiekami
wszechświat maleńkim się staje
między naszymi ciałami...




Tak, wiem, że stać mnie na więcej. Kto pamięta mnie z dawnych czasów, ten wie. Wiersz stworzony w chwili ogromnego uniesienia, w pasji. Dziś nie pozostało z tego już nic. Dodaję tutaj, żebyście pamiętali - nic nie jest wieczne... Ja zapomniałam.

[Jaszczurak]

No i jak by to powiedzieć... napisane całkiem zgrabnie. Fajny rymik i ogółem da się znieść. Cóż magia która tu jest , jest dość dziwna , ale i tak mi się podoba. Nie jest to Szymborska ani Mickiewicz ,ale właśnie w tym o to chodzi. Jest to dość krótki fragment do rozczulania się nad tym jak go pięknie napisałaś i jak składnie i w ogóle. Ale tylko dzięki temu, że ten wierszyk ma tą swoją magię można go przeczytać i powiedzie, że jest w nim to coś. [B][I]
Życzę dalszej weny!!!!!!!!!