[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wiersze, to co moje

[Roma]

"Pryzmat"[/B]03.10.2005

Czasami
Mam wrażenie
Jakby świat
Zasłaniał nam oczy

Abyśmy nie mogli
Dojrzeć tego
Co naprawdę
Ważne

Teraz
Gdy ci się przyglądam
Nie obchodzi mnie świat

I dokładnie
Widzę
Twoje wady

Hmm
A może jednak
Nie jesteś moim
Ideałem?

[B]”Spragniona”15.11.2005

Po błękitnym horyzoncie
Biegać bym chciała
Świeżych traw zapachu
Bym się nawdychała

I kryształowych kropli
Też bym się napiła
A kochana matka natura
By mnie nakarmiła

A któż by mnie napoił?
Czy znalazłby się ktoś taki?
Kto by się zaniepokoił
O mój los nie byle jaki.

Jak wam się podoba moge dać więcej

[Sihaja]

Prosto i dobitnie, zero pola do popisu dla czytalnieka (ja już to gdzieś pisłam, czy mam dziurę w mózgu...?). A ja tak nie lubię. Nie ma u Ciebie oddechu, rytm gubisz w co drugim wersie, rymy... rymy przemilczmy. Masz niby jakiś pomysł, może się z tego wykluć coś fajnego, ale pamiętaj, że wiersz to wypowiedź bardzo ulotna, opierająca się na uczuciach, a nie zwykłe wypowiedzenie kilku zdań i porąbanie ich na wersy. Bo takie coś to po prostu nie wchodzi, gdy się czyta.