[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Własną Krwią Malowane, malarsko-suicydialne

[Jan Bez Domu]

Własną krwią malowane

Namaluję Cię, o Pani!
Namaluję kolorami tęczy
Będzie błękit, którym na mnie nie patrzysz
I stal głosu, którego chłód mnie dręczy
Karmin ust
Kość słoniowa nadgarstków
Czerń warkocza błyszcząca krukiem
Szarość szeptu, róż chichotu, biel uśmiechu
Perła czoła nad kawowych brwi łukiem

Gdybym tylko swym pędzlem mógł musnąć
Aksamitny twoich ruchów atrament
Mgiełkę bladą, która lśni wokół ciebie
I słonecznych rumieńców plamę...

Lecz nie mogę, ręka drży, farby bledną
Pędzla nie da się utrzymać dłużej
Sto kolorów zlewa się w jedno
Łzy spływają po płótna fakturze

Chyba siebie zamiast ciebie namaluję
To łatwiejsze jest i mniej boli
Krwawa linia srebrnym ostrzem szkicowana
Już skapuje na pergamin powoli.

[MaryStebbins]

Nie chodzi o to, żeby był romantyczny, ale żeby umiał wyrażać swoje uczucia...Nie bał się powiedzieć kobiecie, tego, co mysli...Ale mi się ten utwór podoba. I tylko żal mi, że niektóre, tak beznadziejne wiersze znanych poetów(Mickeiwicz np, i jego Sonety Krymskie....Tyle razy probowałam się pzrez nie pzredrzeć, i nie jestem w stanie) zyskują uznanie, tlyko ze względu na nazwisko, a niektóre "ciche" talenty nigdy nic nie wydadzą, tylko dlatego, że nie silą się na komercję. Wrr. Janie, bądż inny. Proszę. Przedrzyj się pzrez tłum banałów i pokaz, ze jesteś lepszy od Mickiewicza!!!

Ten post był edytowany przez MaryStebbins: 08.01.2006 00:46