[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Własną Krwią Malowane, malarsko-suicydialne

[Jan Bez Domu]

Własną krwią malowane

Namaluję Cię, o Pani!
Namaluję kolorami tęczy
Będzie błękit, którym na mnie nie patrzysz
I stal głosu, którego chłód mnie dręczy
Karmin ust
Kość słoniowa nadgarstków
Czerń warkocza błyszcząca krukiem
Szarość szeptu, róż chichotu, biel uśmiechu
Perła czoła nad kawowych brwi łukiem

Gdybym tylko swym pędzlem mógł musnąć
Aksamitny twoich ruchów atrament
Mgiełkę bladą, która lśni wokół ciebie
I słonecznych rumieńców plamę...

Lecz nie mogę, ręka drży, farby bledną
Pędzla nie da się utrzymać dłużej
Sto kolorów zlewa się w jedno
Łzy spływają po płótna fakturze

Chyba siebie zamiast ciebie namaluję
To łatwiejsze jest i mniej boli
Krwawa linia srebrnym ostrzem szkicowana
Już skapuje na pergamin powoli.

[MaryStebbins]

Wiecie co?Nie chce mi się. Proszę, powiedzcie teraz, że zabrako mi argumentów. Ja sie po prostu nie lubie powtarzac. Nie jestem osobą na tyle wykształconą i obytą, aby obiektywnie krytykować Mickiewicza. Dlatego zrobiłam to subiektywnie-wyłacznie w swoim imieniu. Tłumaczenie Waści, że MI Mickiewicz nie odpowiada widocznie mija się z celem. Nie chciałam urazić Waszych uczuć. Po prsotu powiedziałam, co myślę. Ta polemika mija sie z celem. Dodam tlyko, że infantylność w najmniejszym stopniu mi nie przeszkadza. Odpowiednio do wieku, jak sądzę.

Pozdrawiam, i prosze o zakonczenie dyskusji, gdyż wielu tutaj udzielajacych się, naraża swoje serduszka na gwałtowny skok ciśnienia.