[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Rozpalmy Stosy, nauka, prawda, człowieczeństwo

[Katon]

XIXwieczni 'wolnomyśliciele' bohatersko zwalczali cenzurę i mówili o swobodzie opinii tylko po to, żeby wykazywać, że świat jest zdeterminowany, a umysł ludzki jest mechanizmem materii i wolna wola to fikcja, a szczytem człowieczeństwa jest uznanie, że jest puzlem we wszechświecie i nic nie może. Z zapałem detronizowano Boga, po to tylko, by dojść do wniosku, że człowiek niczym istotnym nie różni się od ślimaka. Wynoszono pod niebiosa wartość ludzkiego intelektu, by użyć go do przekonywania, że jest zbiorem impulsów. Niczym więcej. Samobójstwo człowieczeństwa się nie udało. Ale neurobiologia próbuje dalej. Uczucia to chemia. Umysł to tylko materia. Emolucja to wszystko. Nie ma pytań 'dlaczego?'. Nawet jeśli mają racje mordują podstawy cywilizacji. W imię wolności człowieka, trzeba coś zrobić z wolnością nauki.


To nie jest w pełni mój pogląd. Ale to pogląd ważny. I wcale nie szalony. Poważne posty proszę.

[Katon]

Hmmm.... Pytanie na sensowność dyskusji. Jaką śmiercią zginął Galileusz?


O aborcji dyskutować tu nie zamierzam, brednie jakie niektórzy wygłaszają na temat 'swojego brzucha' mogę obalać gdzieindziej.

Tytuł tematu jest prowokacyjny. Nikogo za nic bym nie spalił. Wielu z was wogóle nie załapało sensu dyskusji chyba. Moja wina - musiałem temat ująć nieprecyzyjnie. Żadne odkrycie z dziedziny fizyki, astronomii i matematyki nie podważyło nigdy niczego 'wenątrz' człowieka. Jego istoty, a raczej przekonania o niej, która niezależnie od kultur i religii była motorem wszystkiego czego ludzie dokonali. Człowiek może żyć na Ziemi płaskiej, kwadratowej albo siedmiowymiarowej. Nie o te odkrycia mi chodzi. Tylko o to co odpowiada 'nauka' (polecam artykuł z nowego "Wprost", trochę apropos wiary w 'naukowe odkrycia') na pytanie: Kim jesteśmy? I czy ta odpowiedź nie nosi przypadkiem samobójczego potencjału. Dla człowieka, jego myśli, więc siłą rzeczy i dla nauki.