[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ A Warszawa Jest Fe!

[Potti]

bo dojezdzam do niej smierdzaca, rozwalajaca sie kolejka, w ktorej siedza sami przymuleni ludzie. bo sa tez nowe kolejki, ale akurat o tych godzinach, ktore mi nie pasuja, wiec niech ktos zainwestuje w wymiane reszty, bo inaczej sie zamkne w sobie.

[Potti]

niby stereotypy zarówno jak o mieszkańcach konkretnych miast jak i państw są ZAWSZE przesadzone, podobnie jak wszelkie inne stereotypy, ale przecież nigdy nie wzięły się znikąd ;] Katon ma rację, że choć ziarnko prawdy w nich tkwi i... trochę szkoda, że właście takie jest dopełnienie do ''ciemnego'' wizerunku brzydkiej, ponurej Warszawy.

a ostatnio czytałam książkę (pisałam tu o niej nawet ''Szkoda, że Ciebie tu nie ma'' William Roderick Richardson), której autor, Anglik, na stałe mieszkał w Warszawie. uważał zresztą całkiem słusznie wg. mnie, że w brzydocie stolicy jest coś... przyciągającego. i mogłabym zacytować tu całą masę trafiających w sedno fragmentów jak np.

,,Warszawa to skrzyżowanie. Ludzie zatrzymują się tu tylko na chwilę, by ubić interes. I żałują, że nie mogą tego zrobić gdzie indziej.''
ale tak ogólnie ten kilkustronowy rozdział dał mi trochę do myślenia. ''Warszawa ma twarz, którą tylko matka potrafiłaby pokochać.'' Może to i prawda. Faktycznie nic tutaj zupełnie nie pasuje do tych pięknych stolic europejskich, które większość chciałaby zobaczyć, napstrykać sobie mnóstwo zdjęć, zrobić zakupy i chwalić się potem, że tu była. ale ja chyba, gdybym miała mieszkać w jakimkolwiek innym polskim mieście- nie chciałabym i jeśli nie będę miała możliwości wynieść się za granicę, zostanę tu (a raczej przeniosę się z Pruszkowa ;p).
szczerze nienawidzę tych śmierdzących podziemi Dworca Centralnego, którymi wciąż muszę chodzić, nie znoszę spóźniać się na WKD-kę, kiedy wracając z samby stoję w niekończącym się korku i czasem zastanawiam się, jak mogę wciąż chodzić wzdłuż tych obdartych budynków, często tłumu nie mniej obdartych ludzi, przemaczając buty w hiper-głębokich kałużach. ale z drugiej strony- to piękne miasto niekończących się możliwości.. znalazłam tu wszystko, co chciałabym robić, choć raz wyszło, a raz nie (; mogę też nieskończenie wiele razy mylić autobusy, bo i tak wszystko wiecznie się opóźnia, nie wyglądam dziwnie nawet z koleżanką, na którą u mnie wszyscy patrzą jak na kompletną idiotkę, mogę do woli paplać o czym chcę, bo inni też nie są totalnymi ignorantami- co u mnie niestety nazbyt często się zdarza ;D
uwielbiam Warszawę, choć nie zawsze wiem dlaczego.