[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Spacer

[Katon]

Wędrując wieczorem przez miasto srebrzyste
Gdzieś zgubiłem cały smutek, który wziąłem z domu
Powypadały mi gdzieś po drodze te wszystkie
myśli, szare i ciężkie jak ołów

Wszędzie dookoła widzę tyle dziewcząt
I czuję się jakby jutro miała skończyć się zima
Taki ruch, takie piękno otacza mnie zewsząd...
... całe zło świata to nie moja wina

O, ta która mnie teraz minęła
Jest chyba nawet ładniejsza od ciebie
Potwierdza to mrukiem pijak co zbiera
na wino, i wszystkie gwiazdy na niebie

Zamknąłem się, sam, z własnej woli, w więzieniu
Myśli o tobie, i złudzeń, i marzeń...
I rozumiem, nie możesz mi pomóc w ich spełnieniu
Lecz czemu tak chcesz by gnębiły mnie dalej?

Wszędzie dookoła widzę tyle dziewcząt
Może jest wśród nich ta, która mnie wybawi
Od smoków twoich i czarów, zła wiedźmo
I od wieży, którą-m sam sobie postawił.

Ten post był edytowany przez Katon: 07.03.2006 09:27

[em]

Mary: Zakończenie wersu wyrazem "wszystkie" jest typowym przykładem przerzutni Normalny środek stylistyczny, pięknie posługuje się nim na przykład Mickiewicz.

Wiem, że w większości współczesnych wierszy interpunkcja jest dość dowolna, tutaj jednak jest kilka "usterek": przecinka nie stawia się przed "i", chyba, że w takiej sytuacji:

Myśli o tobie, i złudzeń i marzeń...

, jednak dokładnie na odwrót niż jest . Wedle mojej wiedzy, powinno być tak:

Myśli o tobie i złudzeń, i marzeń...

Jeśli zaś chodzi o przesłanie, treść czy jak to sobie kto nazwie - trafia do mnie. Cholernie do mnie trafia. Dlatego lubię twoje wiersze Katon czytać.