[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Zawiodłem Się Na Dorosłych...

[murof]

Istnienie świętego Mikołaja, czy fakt, że zęby zabiera Wróżka Zębuszka to dla niektórych niepozorne epizody, z których obecnie można się tylko śmiać. Niektórzy jednak do dziś pamiętają, jak bardzo zawiedli się na świecie wykreowanym im przez rodziców, czy innych dorosłych. Miłość nie jest rajem, a świat nie jest sprawiedliwy. Rodzice nie żyją wiecznie i nie koniecznie wiecznie będą razem. Pamiętacie jakieś momenty, w których wasz świat, jako dzieci, musiał zderzyć się z szarą rzeczywistością?

Ten post był edytowany przez murof: 11.05.2006 20:30

[Gem]

Nie przerażaja mnie żadne kształty, ani śpiewy starych babć w Kościele, starość terzeba akceptowąc i nei ma się tutaj czym bulwersować.

Śpiew może i nie, ale co do kształtów, nie jestem pewna. Teraz tak mówisz, jakbyś miał się opalać na plaży nudystów, gdzie połowa ludzi jest po siedemdziesiątce, na pewno zmienisz zdanie.

Część kąpiących się mężczyzn czy chłopców zasłania się ręcznikami, ale dostrzeżenie, nawet mimowolne, szczegółów anatomicznych nie sprawia większego problemu. Mi osobiście wydaje się to naturalne i zdrowe, choć na początku byłem zaszokowany.

To też zależy od mentalności społeczeństwa. W ogóle Polacy sa bardziej wstydliwym narodem, niż np. Niemcy. Właśnie tam byłam z mamą i w zasadzie zgodziłam się jedynie z tego względu, że we wtorki są dni wyłącznie dla kobiet . Ale głównie chodzi mi o to, że tam nie jest to powód do wstydu, czy nawet dyskomfortu psychicznego, że wszyscy latają jak ich natura stworzyła niezależnie od wieku i płci. Podobnie na basenach. Nie to, żeby się ludzie specjalnie negliżowali, ale jak tam coś komuś wyskoczy... to nie ma problemu, a babeczki to nawet jak na plaży w Italii bez topów ganiają. Oczywiście, mnie trochę to zdziwiło, a nawet onieśmieliło z tego względu, iż sama jestem powściągliwa w pokazywaniu ciała. (nie pomyślcie tylko, że mam jakąś kolosalną nadwagę, czy deficyt )

Nie wiem, ja tam bym się cieszyła gdyby moi rodzice w wieku pięćdziesięciu paru lat, w dwadzieścia czy trzydzieści lat po ślubie jeszcze na siebie lecieli na tyle, by regularnie chodzić ze sobą do łóżka. Niestety, są to raczej rzadkie przypadki, na ogół ludzie z takim stażem kochają się ze sobą bardzo rzadko lub wcale. Może to Wam więc przestać spędzać sen z powiek ...

Tak, racja, ostatnio oglądałam jakiś program o tym. Wypowiadały się babcie po 60, które nadal maja bujne życie erotyczne i nic w tym złego. Twierdzą, że to odmładza, ale też pomaga zachować ich kobiecość, czyli po formalnym dołączeniu do grona emerytów i rencistów nie zamieniają się w chodzące do kościoła, dziergające, gotujące i niańczące wnuków mumie. Jedna pani, ujęła to nawet w bardzo prosty sposób. Otóż, stwierdziła, ze skoro odchowała swoje dzieciaki, to w końcu przyszedł czas na prawdziwa zabawę i radość z życia oraz oświadczyła, że nie ma potrzeby zamieniać się w wysuszonego chrupa, bo nadal jest kobietą i na dobrą sprawę, dlaczego nie miałaby, cytuję "się poseksić".

A rodzice uprawiający seks? Jak byłam mniejsza, byłam zaszokowana, że oni JESZCZE to robią, mając trójkę dzieci. A teraz tylko im współczuję, że muszą się powstrzymywać i być strasznie cicho, bo podejrzewam, że to musi być na dłuższą metę strasznie męczące. Z drugiej strony jestem im wdzięczna, pod tym względem są naprawdę wyrozumiali.

Aha. Ja też tak myślałam . Ja nie przyłapałam nigdy moich rodziców, ani nawet nigdy się nie domyśliłam, to znaczy z odgłosów. Jednak często rozmawiamy sobie z mamą o tych sprawach i wiem, że mają udane życie erotyczne i nadal się bardzo kochają, dlatego dość często to sobie okazują. I bardzo się z tego cieszę. Nie zależnie ile ma się lat, sex to ważna sprawa i nie wyobrażam sobie jak można o nim tak po prostu zapomnieć, albo się wyzbyć jego z głupich powodów; nie wypada już w tym wieku, czy inne wymówki.