[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Genesis

[Katon]

Jesteśmy śmieszniejsi niż wojna
i choć płoniemy jak słoma,
jesteśmy prawdziwsi od ognia
i bardziej wieczni niż woda.

Ziemia, niebo i gwiazdy
śmieją się,

szydzą
bez litości,
bo widzą
nas
i szaleją z zazdrości.

Kto ty jesteś, prochu?
Człowiek.
Jaki znak twój?
Znamie boże.
Czym ta ziemia?
Mym dziedzictwem.
Jakim prawem?
Boskim. Wilczym.

[Sihaja]

Trochę to patetyczne, a jednocześnie jakbyś bał się nabrać prawdziwego rozmachu. I kończy się jakoś tak w połowie... Nie wiem. To znaczy wiersz - bardzo dobry, ale Katon. No wiesz. Na Twoje wiersze się idzie jak na świetny film do kina - jak choć tylko trochę coś jest nie tak, choćby całość była niezła, pozostaje uczucie zawodu.