[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ :(

[Syriusz_Black]

Blednąc plamy księżyca stokrotki liczyły
Spod pierzastej chmury wśród cieni mrugając,
A drzewa płakały - liśćmi łzy roniły,
Mgła jak welon opadła smutną twarz muskając.

Pajęczyną promieni gwiazdy światło tkały
Plotąc pelerynę z czarnych krańców nocy.
Ciche łkania wiatru Chopina zagrały
Nokturn - z trawy szeptem był jak jęk sierocy.

Modrzew mchem brodaty, spróchniały starością,
Gałęziami kariatyd firmament podpierał.
Z zastygłą na twarzy już obojętnością,
On pod drzewa kurchanem spokojnie umierał.

Zamykając oczy rozpływal się w mroku,
Swym płytkim oddechem przytulał wspomnienia,
Aby pamięć o niej przy ostatnim kroku
Podała mu rękę - namiastkę zbawienia.

I odszedł - zostawił swych marzeń mogiły,
Chropowatej kory dłonią dotykając...
A drzewa płakały - liśćmi łzy roniły,
Mgła jak welon opadła smutną twarz muskając.

Ten post był edytowany przez Syriusz_Black: 13.12.2006 22:50

[Sihaja]

Ładne.

Ale jak rzucasz się już na taką formę, to wejdź w nią do końca, masz niedociągnięcia rytmiczne i nie równą ilość sylab - nie chodzi o kolejne wersy, ale na przykład czwarte* wersy każdej ze strof - nie wszystkie są równe. Przez to gubi się rytm i płynnosć.

Rozpisałam się, ale to uwaga w sumie niewielka, ogółem wiersz mi się podoba.



* Hmmm... czwarte są naprzemiennie. Ale pierwsze są pierwsza strofa - 13, reszta 12. Wiem, że się czepiam, ale po prostu coś mi zgrzyta, a ten wiersz aż prosi, żeby płynąć.


Edit:
Kurcze, nie wiem co dokładnie zgrzyta. Nie wiem, nie wiem, nie wiem, czy dobrym tropem idę.

Ten post był edytowany przez Sihaja: 15.12.2006 12:15